3 Ji min re got: “Rewşa kesên li vê herêmê ku ji sirgûnê sax mane, pir xerab e û di nava riswatiyê de ne. Sûrên Orşelîmê hatine hilweşandin û dergehên wê jî hatine şewitandin.”
wê gavê ezê gelê Îsraêl ji welêt bavêjim ku min daye wan. Herwiha ezê vê Mala ku min ji bo navê xwe pîroz kiriye, ji hizûra xwe bavêjim. Wê gelê Îsraêl di nav tevahiya gelan de bibe mijar û meseloka tinazkirinê.
“Bila padîşah bizanibe ku em çûn Herêma Cihûdayê, Mala Xwedayê Mezin. Ew ji kevirên mezin dihat avakirin. Kêran xistine dîwarên wê. Ev karê bi dil û can dihat kirin û di destê wan de baş pêşve diçû.
Serekên herêmê ên li Orşelîmê rûdinin ev in. –Lê belê hinek Îsraêlî, kahin, Lêwiyî, peywirdarên Perestgehê, kurên xulamên Silêman li bajarên xwe, li ser milkên xwe, li bajarên Cihûdayê rûniştin.
Min ji wan re got: “Hûn rewşa xerab a ku em tê de ne dibînin. Orşelîm wêran e û dergehên wê hatine şewitandin. Werin, em sûrên Orşelîmê ji nû ve ava bikin û ji nava vê riswatiyê derkevin.”
Min ji padîşah re got: “Bila padîşah her û her bijî! Bajarê goristana bav û kalên min wêran bûye û dergehên wê hatine şewitandin, ezê çawa xemgîn nebim?”
Niha tişta ku ezê bi rezê xwe bikim ez ji we re bêjim. Ezê sinca wî rakim. Wê wî bixwin û biqedînin. Ezê dîwarên wî hilweşînim. Wê di bin lingan de biperçiqînin.
Ezê wan di çavê hemû padîşahiyên dinyayê de bikim mijara saw û şermê. Wê li her cihê ku min ew sirgûn kirin, bibin mijar û meseloka tinazkirinê û naletkirinê.
Ezê bi şûr, kul û xelayê li pey wan bikevim ku di nav hemû padîşahiyên dinyayê de bibin mijara sawê. Di nav hemû miletên ku min ew sirgûn kirin de, wê bibin nalet, mijara saw û riswabûneke ku mirov lê bifîkînin.
“Çimkî Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘Çawa ku hêrs û xezeba min bi ser şêniyên Orşelîmê ve rijiya, wê bi ser kesên herin Misrê ve jî birije. Hûnê bibin nifir û nalet, mijara saw û riswabûnê. Hûnê careke din vê derê nebînin.’
Di rojên tengasî û bêmaliya wê de Orşelîm hemû tiştên xweş bi bîr tîne Ku di demên berê de yê wê bûn. Gava gelê wê ket destê neyarên xwe Û tu alîkarî tunebû, Neyar li rewşa wê nêrîn û bi ketina wê keniyan.
Dergehên bajêr ketin erdê, Wî zirze şikandin û avêtin. Padîşah û serekên wê, li nav miletan in. Şerîet êdî tuneye, Ji Xudan, dîtinî nayên pêxemberên wan.