Wî tevahiya gelê Orşelîmê, tevahiya serek û mêrxasên wêrek, tevahiya hoste û hesinkaran sirgûn kirin ku hejmara wan deh hezar bû. Ji gelê welêt, ji bilî belengazan kesek nema.
“Ma em dîsa emrên te bişikênin û bi gelên ku tiştên kirêt dikin re bibin merivên hev? Ma heta ku tu me biqedînî û kesên saxmayî nemîne, tê li me hêrs nebî?
Ji saxmayiyên gelê Cihûda ku mêvandariya Misrê dikin, wê tu kes nefilite û sax nemîne. Wê venegerin welatê Cihûda. Tevî ku bixwazin vegerin jî û li wir rûnin, ji xeynî hinek kesên filitî ne, wê venegerin.’”