Paşê tevahiya mêrên li Cihûda û Binyamînê, di nav sê rojan de li Orşelîmê civiyan. Di roja bîstê meha nehan de tevahiya gel li meydana li ber Mala Xwedê rûnişt. Hem ji ber girîngiya kar, hem jî, ji ber baranê herkes dilerizî.
Di heft saliya padîşahiya Artahşastayê Padîşah de ji gelê Îsraêl, ji kahin, Lêwiyî, stranbêj, dergevan û peywirdarên Perestgehê hin kes jî çûn Orşelîmê.
Herwiha ji roja ku ferman dane min ku ez bibim waliyê welatê Cihûda, ji bîst saliya Artahşastayê Padîşah heta sî û du saliya wî, ne min, ne jî hevalên min duwanzdeh salan xwarina walîtiyê nexwar.
Qasid bi fermana padîşah re bi lez dan rê. Ferman li qesra Sûsayê hat derxistin. Padîşah û Haman rûniştin, bi hev re vedixwarin, lê bajarê Sûsayê şaş û metel mabû.