Mêrxasên Babîlê dev ji şerkirinê berda, Ew li asêgehên xwe dimînin. Hêza wan ziwa bûye, wekî jinan bûne. Xaniyên wê dişewitin, zirzeyên dergehên wê şikestin.
Li wir wê agir te daqurtîne, Wê şûr te helak bike. Wê wekî kuliyan te bixwe û daqurtîne. Loma tu xwe wekî kuliyan zêde bike, Wekî kuliyên ciwan zêde bibe!