17 Wekî mar û heywanên li erdê dişêlin wê axê bialêsin. Wê bilerizin, ji asêgehên xwe derkevin Û li ber Xwedayê me Xudan bikevin sawê. Wê ji te bitirsin.
Wê padîşah ji te re bavîtiyê, Şahbanû ji te re dadikiyê bikin. Wê deverû herin erdê û toza lingên te bialêsin. Wê gavê tê bizanibî ku Xudan ez im Û kesên li benda min dimînin Wê neyên şermezarkirin.”
Wê kurên zordarên te Werin û serê xwe li ber te bitewînin. Hemû kesên ku tu kêm dîtî, Wê xwe bavêjin ber lingên te Û wê ji te re bêjin: ‘Bajarê Xudan, Siyona ku ya Pîrozê Îsraêl e.’
“Ezê gelek masîgiran bînim û wê wan bigirin.” Ev e gotina Xudan. “Piştre ezê gelek nêçîrvanan bînim û wê li ser her çiyayî, li ser her girî û di qelîştokên zinaran de nêçîra wan bikin.”
Wê ev bajar ji bo min û hemû miletên dinyayê yên ku tevahiya qenciya ez bi wan dikim bibihîzin, bibe navekî şahî, berzî û pesindanê. Wê ji ber hemû xêr û qenciya ku ez didim wan, bitirsin û bilerizin.’
Hûnê di newala çiyayê min çêkir re birevin. Çimkî wê ew newal di nav çiyayan de xwe bigihîne Asalê. Çawa ku di dema Ûzziyayê Padîşahê Cihûdayê de hûn ji erdhejê reviyabin, hûnê dîsa wisa birevin. Wê gavê wê Xwedayê min Xudan bi tevahiya pîrozên xwe re were!
Wê xelaya diqeline, nexweşiya dadiqurtîne Û belaya dijwar bên ser wan. Ezê diranên cinawiran Û jehra marên di nav tozê de dişêlin Bi ser wan de bişînim.
Wan bersiv da û got: “Ji ber ku me bi xwe jî emrê Xwedayê we Xudan li Mûsayê xulamê xwe kir bihîst. Wî li Mûsa emir kir ku ew tevahiya welatê bide we û hemû şêniyên welêt tune bike. Em ji ber canê xwe pir tirsiyan. Loma me ev yek kir.
Va ye, hinek ji kinîşta Îblîs hene. Ew ne Cihû ne, lê bi derew ji xwe re dibêjin Cihû. Ezê wisa bi wan bikim, ku ewê bên û li ber lingên te herin ser çokan û wê bizanin ku ez ji te hez dikim.