Xudan bi kotîbûnê li padîşah xist ku heta roja mirina wî jî ew kotîbûyî ma û li maleke cuda rûnişt. Yotamê kurê padîşah, serweriya qesrê û gelê welêt kir.
Di rojên Ahazê kurê Yotamê kurê Ûzziyayê Padîşahê Cihûdayê de, Resînê Padîşahê Aramê û Peqahê kurê Remalyayê Padîşahê Îsraêlê rabûn ku êrîşî Orşelîmê bikin. Lê tevdîra şer jî nekirin.
“Di rojên Hîzqiyayê Padîşahê Cihûdayê de, Mîxayê Moreşetî pêxemberî kir û ji tevahiya gelê Cihûda re got: ‘Xudanê Karîndar wiha dibêje: “‘Wê Siyon wekî zeviyekê bê ajotin Û Orşelîm bibe şikêra keviran. Wê çiyayê Mala Xudan bibe girê daran.’
Gotina Xudan a ku di rojên Ûzziya, Yotam, Ahaz û Hîzqiya, padîşahên Cihûdayê û rojên Yarovamê kurê Yehoaş, Padîşahê Îsraêlê de ji Hoşêyayê kurê Beêrî re hatiye, ev e.
Îsraêl Afirînerê xwe ji bîr kir. Ji xwe re qesir çêkirin. Cihûda bajarên bisûr zêde kirin. Lê ezê êgir bi ser bajarên wan de bibarînim. Ev agir wê bircên wan daqurtîne û tune bike.”
Gotinên Amosê şivanekî Teqoayî. Di rojên Ûzziyayê Padîşahê Cihûdayê û Yarovamê kurê Yehoaşê Padîşahê Îsraêlê de, du sal beriya erdhejê, Amos li ser gelê Îsraêl ev gotin di dîtiniyan de dîtin.
Tevahiya vê yekê ji ber serhildana gelê Aqûb, Ji ber gunehên Mala Îsraêl e. Gelo serhildana gelê Aqûb çi ye? Ma ne Samerya ye?! Ma kî ji bilindciyên perizînê yên Cihûdayê berpirsiyar e? Ma ne Orşelîm e?!