17 “Ava diziyê şîrîn e, Xwarina nanê dizî bi kêf e.”
17 Avên diziyê şîrîn in û nanê ko veşartî tête xwarin tamdar e…
Gava jinikê dît ku fêkiyê darê çêjdar e, li ber çavan xweş xuya dike û daxwaza zanabûnê dide, wê fêkiyek jê kir û xwar. Mêrê wê jî li ba wê bû. Wê fêkî da wî û mêrik jî xwar.
Nanê bi hîlekariyê ji mirov re şîrîn e, Lê piştre dev bi kevirokan tije dibe.
Riya jina zinakar jî wiha ye: Ew dixwe, devê xwe paqij dike Û dibêje: “Min tu xerabî nekiriye.”
Çima kaniyên te biherikin derve? Çima coyên avên te li meydanan belav bibin?
Bila kaniya te bi bereket be, Bi jina xortaniya xwe re şa be.
Lê guneh bi rêberiya emir fersend dît û her cûreyê çavavêtinê di dilê min de peyda kir. Çimkî Şerîet tune be, guneh mirî ye.
Çimkî tiştên ku ew bi dizî dikin, eyb e ku bên gotin jî.