Methelokên 6:12 - Kurmanji Încîl

¹² Mirovê beredayî û neheq, Bi devê derewîn digere.

Methelokên Hezretê Silêman 1947

¹² Mirovê xirab, mirovê bêkêr dimeşe û devê wî xwar e;

Methelokên 6:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 10:3

Zilamê xerab, bi ya ku canê wî dikişîne dibe pesindar, Yê çavbirçî, red dike Xudan, biçûk dibîne Afirandar.

Zebûr 10:7

Devê wî bi lanet, hîle û xedariyê tije ye, Fesadî û xerabî di bin zimanê wî de heye.

Zebûr 101:3

Ezê tucar rê nedim ya xerab, Nefret dikim ez ji karê durûyan, Ew napeşke min.

Zebûr 36:3

Hîle û derew li ser devê wî ye, Biaqilbûn, qencîkirin ne para wî ye.

Zebûr 59:7

Ji devê wan xerabî dibare, Şûr dertên ji lêvên wan. «Ma wê kî bibihîze?» dibêjîn.

Methelokên 10:32

Lêvên rastan tişta meqbûl dizane, Lê devê xeraban, xerab e.

Methelokên 11:6

Rastiya dilrastan wan rizgar dike, Lê bêbext bi daxwazên xwe tên girtin.

Methelokên 16:27

Zilamê xerab xerabiyê çêdike, Li ser lêvên wî agirekî gur heye.

Methelokên 16:30

Çavgirtin ji bo pîlanên hîlekariyê, Devgirtin ji bo kirina xerabiyê ye.

Methelokên 17:4

Kesê xerab guhdariya lêvên xerabkar dike, Derewkar guh dide zimanê belayê.

Methelokên 2:12

Ku te ji riya xerab, Ji gotina kesê şaş rizgar bike.

Methelokên 3:32

Çimkî mirovê hîlekar li ber Xudan kirêt e, Lê Xudan bi dilrastan dişêwire.

Methelokên 4:24

Derewên dêv nêzî xwe neke, Hîlekariya lêvan ji xwe dûr bixe.

Methelokên 6:14

Di dilê xwe yê şaş de xerabiyê çêdike, Hergav pevçûnê derdixe.

Methelokên 8:13

Tirsa Xudan, nefreta ji xerabiyê ye. Loma ez ji quretî û pozbilindiyê, Ji riya xerab û gotinên şaş nefret dikim.

Yêremya 24:2

Di selikekê de hejîrên beriya havînê hebûn ku pir baş bûn. Lê di selika din de hejîrên pir xerab hebûn ku nedihatin xwarin.

Metta 12:34

Hey nifşê koremaran! Hûn bi xwe xerab in, çawa hûnê bikarin tiştên qenc bêjin? Çimkî dev ji tijebûna dil dibêje.

شُله رسولا 20:30

Heta ji nav we bi xwe jî zilam wê derkevin û tiştên xwarûvîç bêjin, da ku şagirtan li pey xwe bibin.

Tîmotʼêyo I 5:13

Ji vê pê ve ew hîn dibin, torîtorî mal bi mal digerin. Û ne tenê torîtorî digerin, lê dibin pirrbêj, pozê xwe dixin xebata yên din û tiştên ku nayên gotin dibêjin.

یعقوب 1:21

Ji ber vê yekê her cûreyê pîsîtiyê û xerabiya ku pirr bûye ji ser xwe bavêjin. Bi nermî peyva ku di dilê we de hatiye çandin û dikare canê we xilas bike, qebûl bikin.

یعقوب 3:6

Wisa jî ziman agir e. Di nav endamên bedena me de ziman dinyayeke xerabiyê ye. Ew tevahiya mirov qirêjî dike, ji dojehê pêtê distîne û çerxa jiyana me dike pêta agir.

Samûêl I, 17:28

Gava birayê wî Êliyav bihîst ku Dawid bi zilaman re dipeyive, ew hêrs bû. Wî got: “Tu li vir çi dikî? Te ew sê-çar pez li çolê teslîmî kê kirin? Ez bi te zanim tu çiqas qure û dilxerab î. Tu hatî ku temaşeyî şer bikî.”