8 Tu devê xwe ji bo bêzaran, Ji bo doza hemû bêkesan veke.
8 Devê xwe veke ji bona mirovên lal û ji bona parastina heqê yên ko hatine ji bîra kirin;
Serekan jî dengên xwe dibirîn Û destên xwe didan ber devên xwe.
Bila nalîna girtiyan bigîhije tebeqa te, Tu bi mezinahiya hêza xwe, biparêze zaryên mirinê.
Li civata Xwedê, Xwedê radiweste, Di nav îlahan de dadbariyê dike.
Şehrezayî ji bo ehmeqan gelekî bilind e, Ew li ber dergehê bajêr devê xwe venakin.
Rast heqê belengazan dizane, Lê xerab vê yekê fêm nake.
Bila vexwe, ji bîr bike feqîriya xwe, Bila êdî neyîne bîra xwe derdên xwe.
Ya Mala Dawid, Xudan wiha dibêje: “‘Her sibe edaletê pêk bînin, Kesê hatiye şelandin ji destê zordaran rizgar bikin. Yan na, ji ber xerabiya karên we Wê xezeba min wekî êgir rabe û bişewitîne. Wê kesê bitefîne tunebe.
Lê Ahîqamê kurê Şafan, Yêremya parast û ji bo ku wî nekujin, neda destê gel.
«Gelo Şerîeta me, heta ku guhdariya mirovekî neke û nezane ku ew çi dike, ma wî dadbar dike?»
Yonatan li ser vê gotinê wiha got: “Çima bimire? Wî çi kiriye?”