23 Kesê bi dev û zimanê xwe dikare, Canê xwe ji tengasiyan diparêze.
23 Yê ko bala xwe dide zimanê xwe; canê xwe ji êş û teşxelan diparêze.
Ya Xudan, tu nobedarekî deyne ber devê min, Deriyên lêvên min biparêze!
Gava gotin pir in, neheqî jî ne kêm e, Kesê biaqil devê xwe digire.
Xerab bi neheqiya lêvên xwe dikevin dafikê, Lê rast ji tengasiyê rizgar dibin.
Kesê devê xwe digire, canê xwe diparêze, Lê kesê devê xwe nagire, helak dibe.
Riya dilrastan ji xerabiyê dûr e, Kesê hay ji riya xwe heye, canê xwe diparêze.
Jiyan û mirin di destê zimên de ye, Kesên jê hez dikin, wê ji berê wî bixwin.
Eger yek xwe dîndar dihesibîne, lê zimanê xwe desgîn nake û dilê xwe dixapîne, dîndariya wî pûç e.