Methelokên 21:20 - Kurmanji Încîl

²⁰ Xezîneyên hêja û rûnê zeytê li mala şehrezayan hene, Lê bêaqil hebûna xwe jî dadiqurtîne.

Methelokên Hezretê Silêman 1947

²⁰ Xezîneyine biqîmet û zeyt di mala eqilmendan de ne; mirovên bêhiş wan daqurtînin.

Methelokên 21:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 20:15

Serwetên ku wan daqurtandiye, wê vereşin, Wê Xwedê wan ji zikê wan bavêje der.

Eyûb 20:18

Bêyî ku daqurtînin, wê berê keda xwe vegerînin, Wê bi qezenca bazirganiya xwe şa nebin.

Zebûr 112:3

Wê mala wî di firehî û dewlemendiyê de be, Rastdariya wî her û her bimîne.

Zebûr 23:5

Li pêş dijminên min tu ji min re datînî sifrê, Û tu bi rûn dikî serê min, Difûre kasa min.

Methelokên 10:22

Bereketa Xudan dewlemend dike, Ew kederê lê zêde nake.

Methelokên 14:24

Taca şehrezayan dewlemendiya wan e, Lê ehmeqiya bêaqilan ehmeqiyê tîne.

Methelokên 15:6

Li mala rastan xezîneyeke mezin heye, Lê di debara xeraban de zehmetî heye.

Methelokên 22:4

Xelata nefsbiçûkî û tirsa Xudan, Jiyan, rûmet û dewlemendî ye.

Methelokên 8:21

Ku kesên ji min hez dikin, bikim xweyê serwetê Û xezîneyên wan dagirim.

Waiz 10:19

Ziyafet ji bo kenînê tê çêkirin, Şerab şahiyê dide jiyanê Û pere têra her tiştî dike.

Waiz 5:19

Heke Xwedê mal û dewlemendiyê bide mirovekî û bike ku ew bikare jê bixwe, para xwe jê bistîne û bi keda xwe şa bibe, ev diyariya Xwedê ye.

Waiz 7:11

Şehrezayî bi qasî mîrasê baş e Û bi kêrî yên ku tavê dibînin tê.

Yêremya 41:8

Lê deh kesên ji wan, ji Îsmaîl re got: “Me nekuje! Li nav zeviyê, di kewarên me yê veşartî de ceh, genim, zeyt û hingivê me hene.” Li ser vê yekê Îsmaîl dev jê berda û ew bi kesên din re nekuştin.

Metta 25:8

Yên bêaqil ji yên şehreza re gotin: ‹Hinekî ji dohnê xwe bidin me, çimkî qendîlên me ditemirin.›

Lûqa 15:14

Piştî ku wî her tiştê xwe mezaxt, xelayeke dijwar bi ser wî welatî de hat. Ew ket tengahiyê

Lûqa 16:1

Îsa ji şagirtên xwe re got: «Mirovekî dewlemend hebû ku şahneyekî wî hebû. Rojekê giliyê vî şahneyî li ba axayê wî hat kirin ku ew malê wî tert û bela dike.

Lûqa 6:45

Mirovê qenc ji xezîna dilê xwe ya qenc tiştê qenc derdixe û yê xerab ji xezîna dilê xwe ya xerab tiştê xerab derdixe, çimkî dev ji tijebûna dil dibêje.