Ewê wek keriyê miyan, bên ajotin diyarê miriyan, Wê mirin bibe şivanê wan. Bi avêtina rojê re, wê rastî li ser wan bibe serwer, Wê birize cesedê wan, Êdî diyarê miriyan bibe mala wan.
Evên ha di ziyafetên we yên hezkirinê de bê tirs dixwin û vedixwin, ew leke ne. Ew mîna wan şivanan in ku bi tenê xwe xweyî dikin. Ewrên bêbaran in ên ku li ber bayê diçin; darên payîzê yên bêfêkî ne, ew du caran mirine û ji ra ve hatine hilkirin.