12 Yê rast li mala kesê xerab dinêre, Ew bi felaketan, xeraban serobino dike.
12 Eqilmend, gava xirabî bi ser mala nerindan de tê, jê ibretê distîne.
Çaxê ku Xwedê bajarên deştê wêran kirin, wî Îbrahîm anî bîra xwe. Gava wî bajarên ku Lût lê rûniştibû wêran kir, wî Lût ji nav vê felaketê deranî.
Min dît kesê ehmeq kok dide, Lê min yekser naletê li warê wî anî.
Pîrik xwe dispêre konê xwe lê dipelişe, Xwe pê ve dizeliqîne lê wê ranagire.
Yê şehreza vana digire, Aqilê wî ji kerema Xudan dibirre.
Belê wê Xwedê, te her û her hilweşîne, Wê bi te bigire û te ji konê te derîne, Ji diyarê jiyanê koka te bişkivîne.
Rastî kesê di riya xwe de kamil e, diparêze, Lê xerabî kesê sûcdar serobino dike.
Mala xeraban helak dibe, Lê konê dilrastan ava dibe.
Kesê xerab bi xerabiya xwe xera dibe, Lê di mirinê de jî sitargeha rastan heye.
Gava xerab zêde bin, neheqî jî zêde dibe, Lê wê rast ketina wan bibînin.
Şehreza van tiştan fêm dike, Fêmdar wan dizane. Riyên Xudan rast in Û kesê rast di wan de dimeşe. Lê serhildêr bi wan diterpile.
“Çawa ku min Sodom û Gomorayê serobino kir, Min hinek ji we jî serobino kir. Hûn bûn wekî êzingê nîvşewitî yê ji êgir rizgarbûyî. Dîsa jî hûn li min venegeriyan.” Ev e gotina Xudan.
Lê belê Xwedê ji pirraniya wan razî nebû, loma termê wan li çolê hatin raxistin.