Methelokên 20:1 - Kurmanji Încîl

¹ Şerab dike tinazkar, mey dike xirecir, Her kesê ji ber wan tê xapandin, ne şehreza ye.

Methelokên Hezretê Silêman 1947

¹ Şerab henekker e, vexwarinine xurt têr xirûcir in, yên ko zehf jê vedixwin ne eqilmend in.

Methelokên 20:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Samûêl II, 11:13

Dawid şand pey Ûriya. Heta ku ew serxweş kir, pê da xwarin û vexwarin. Dema bû êvar Ûriya ji bo ku razê, bi zilamên xweyê xwe re çû cihê razanê. Dîsa neçû mala xwe.

Samûêl II, 13:28

Avşalom ji xizmetkarê xwe re got: “Guhdarî bikin! Li bendê bin heta ku Amnon ji şerabê serxweş bibe. Gava min got: ‘Li Amnon bixin’ lêxin û wî bikujin. Netirsin! Fermanê ez didime we. Hêzdar û wêrek bin.”

Methelokên 23:20

Ne di nav serxweşên şerabê de, Ne jî bi têrnexwaran re bibe.

Methelokên 31:4

Lemûêlo! Li padîşahan nakeve, Li padîşahan nakeve ku şerabê vexwin, Ne jî li mîr û began dikeve ku dixwazin meyê vexwin.

Îşaya 28:7

Kesên ji ber şerabê dişewişin Û ji ber meyê diterpilin jî ev in, Kahin û pêxember ji ber meyê dişewişin, Ji ber şerabê tevlihev dibin, Ji ber meyê diterpilin. Gava dîtinî dibînin, dişewişin. Gava dadbarî dikin, diterpilin.

Îşaya 5:11

Wey li wan kesan ku serê sibê zû radibin Û didin pey meyê. Ew derengê şevê jî şerabê vedixwin Heta ku li hev sor dibin.

Îşaya 5:22

Wey li wan kesan ku di vexwarina şerabê de xurt in, Di tevlihevkirina meyê de jêhatî ne.

Îşaya 56:12

Ew dibêjin: “Werin em şerabê bînin Û têra xwe meyê vexwin. Wê sibê jî wekî îro be Û wê gelekî zêdetir be.”

Hoşêya 4:11

“Zina, şeraba kevin û şeraba nû Hiş û aqil di serê mirovan de nahêlin.

Hoşêya 7:5

Di roja şahiya padîşahê me de, Serek xwe ji ber dijwariya şerabê nexweş kirin. Padîşah jî dest da tinazkaran.

Lêwiyî 10:9

“Gava hûn ketin Konê Hevdîtinê, divê tu û kurên te mey û şerabê venexwin, an na hûnê bimirin. Wê ev di nav nifşên we de qanûneke herheyî be.

Habaqûq 2:5

Serwet xapînok e, Zilamê qure tu caran rihet nabe. Hergav wekî diyarê miriyan çavbirçî ye, Wek mirinê qet têr nabe. Hemû miletan bi dest dixe, Hemû gelan bindest dike.

Korîntî I, 6:10

an diz, an çavbirçî, an serxweş, an çêrker an jî nijdevan, Padîşahiya Xwedê mîras nastînin.

Galatî 5:21

zikreşî, serxweşî, kêfkirina bi harîtî û sefahet û tiştên wek van in. Wek ku min berê ji we re got, ez careke din dibêjim: Yên ku tiştên weha dikin, Padîşahiya Xwedê mîras nastînin.

Efesî 5:18

Û bi şerabê serxweş nebin, di wê de bêedebî heye; lê bi Ruh tije bibin.