25 Xema di dil de mirovan ditewîne, Lê gotineke baş wan dilşa dike.
25 Derdê dilan mirovan dihelikînin, lê gotineke xweş şa dike.
Ez xwar û piştxuz bûm, Tevê rojê digerim şîndar.
Tu çima xemgîn î ey canê min, Bo çi dinale hundirê min? Hêviya xwe bi Xwedê ve girêde, Ezê dîsa jê re spas bikim; Çimkî ew e rizgarkar û Xwedayê min.
Gotinên bêfikar wekî birîna şûr e, Lê zimanê şehrezayan şifa ye.
Rast rê nîşanê hevalê xwe jî dide, Lê riya xeraban wan averê dike.
Dil kula xwe dizane, Kesê xerîb şahiya wî hevpar nake.
Dilê şa beşera xweş e, Lê dilê kul rih diperçiqîne.
Hemû rojên bindestan xerab in, Lê dilekî şa herdem ziyafetê dike.
Mirov bi bersiva maqûl şa dibe, Gotina di cih de tê gotin, çiqas xweş e!
Ronahiya çavan şahiyê dide dilan, Xebera baş hestiyan dişidîne.
Gotina keremê şana hingiv e, Ji bo can şîrîn, ji bo hestiyan şifa ye.
Dilê şa derman e, Lê ruhê şikestî hestiyan ziwa dike.
Ruhê mirovan di nexweşiyê de sebir dike, Kî dikare ruhê birîndar ragire?
Gotina di cih de hatiye gotin, Wekî sêvên zêrîn ên di nav zîvê qewirandî de ye.
Rûn û bixûr dilşa dike, Şîrînbûna hevalan jî şêwra ji dil û can e.
Reb Xudan zimanê şagirtan da min Ku ez bizanibim bi peyva xwe Ji zilamê westa re bibim alîkar. Her sibe min hişyar dike, Ew guhê min hişyar dike Ku ez wekî şagirtan guhdarî bikim.
Xudan bi gotinên baş û teselîkar bersiv da milyaketê ku bi min re peyivî.