21 Tu xerabî nayê serê rastan, Lê kesên xerab bi belayê têr in.
21 Tu xirabî na gihe pakdilan; lê serê mirovên nerind ji belayê xelas na bin.
Xudan te diparêze ji her xerabiyê, Ew jiyana te diparêze.
Wê xerabî dest nede te, Nexweşîn neyê nêzikî konê te.
Loma wê fêkiyê riya xwe bixwin, Bi fêlbaziya xwe têr û tije bin.
Lê kesê guhdariya min dike, wê ewlehiyê bibîne, Wê bêyî sawa ji xerabiyê, rihetiyê bibîne.”
Bêguman, kesê xerab bêceza namîne, Lê wê ziriyeta rastan rizgar bibe.
Di dilê kesê xerabiyê pîlan dike de hîlekarî, Lê li ba şêwirmendên aştiyê şabûn heye.
Dilê averê bi riyên xwe, Mirovê qenc bi kirinên xwe jî têr dibe.
Tirsa Xudan jiyanê tîne, Pê mirov şevê têr diborîne Û xerabî nayê serê wî.
Çêtir e ku tu yekê bigirî Û ji yê din jî destê xwe neşoyî, Çimkî wê mirovê Xwedêtirs ya rast bibîne.
Kesê ku emrê wî tîne cih, tiştê xerab nayê serê wî. Dilê zilamê şehreza dizane Ku wê kengê çi bike.
Ji dêla rûmetê hûnê rezîl û riswa bibin, Niha dora we ye, vexwin ku tazîbûna we xuya bibe. Tasa xezebê ya destê Xudan ê rastê wê bigihîje we, Wê rûmeta we bibe rezîlî.
Îcar em dizanin ji bo wan ên ku ji Xwedê hez dikin û li gor mebesta wî hatine gazîkirin, hemû tişt bi hev re ji bo qenciyê dixebitin.
Çimkî tengahiyên me yên sivik û ji bo demekê ji me re rûmeteke giran û herheyî ya gelek û hê gelektir pêk tînin.
Îcar, eger hûn ji dil û can bixwazin ya qenc bikin, kî wê xerabiyê li we bike?
Wê bi xwe çawa dabe, hûn jî wisa bidin wê Û li gor kirinên wê du qat bidin wê; Û ew kasa ku wê daye vexwarin, hûn du qat bi wê bidin vexwarin.