Methelokên 10:7 - Kurmanji Încîl

⁷ Bibîranîna rastan bereket e, Lê navê xeraban wê birize.

Methelokên Hezretê Silêman 1947

⁷ Navê dilpakan bi xêr têne gotin; lê navê peyayên xirab dirizin.

Methelokên 10:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Padîşah I, 11:36

Ezê eşîrekê bidim kurê wî ku li ber min ji bo xulamê min Dawid qendîleke herheyî hebe. Li Orşelîma bajarê ku min ji bo xwe hilbijartiye, ji bo ku navê min tê de be.

Padîşah II, 19:34

“‘Ezê ji bo xwe û ji bo xatirê xulamê xwe Dawid Vî bajarî biparêzim û rizgar bikim.’”

Eyûb 18:17

Bîranîna wan li dinyayê winda dibe, Di kuçeyan de navê wan namîne.

Eyûb 24:20

Zikê dayikên wan jî wan ji bîr dike, Ew ji kurman re şîrîn dibin. Êdî neyên bibîranîn, Neheqî wekî daran tên birîn.

Eyûb 27:23

Bi tinazan ji wan re li çepikan dixe Û ji cihê xwe ji wan re difîkîne.”

Zebûr 109:13

Bila dundana wî rabe, Nifşek bi şûn ve, navê wan ji holê rabe!

Zebûr 109:15

Hergav li pêşberî Xudan be, gunehê wan, Bila ji ser erdê rake bibîranîna wan!

Zebûr 112:6

Ew tu car naleqe, Yê rastdar her û her tê bibîranîn.

Zebûr 34:16

Ruyê Xwedê li hember xerabîkaran e, Da ku navê wan ji dinê hilîne.

Zebûr 34:17

Feryada rastan, dibihîze Xudan, Wan azad dike ji hemû tengahiyan.

Zebûr 41:5

Dijminên min, bi xerabî dipeyivin li hember min, Dibêjin «Wê kîngê bimire û navê wî rabe.»

Methelokên 22:1

Navê baş ji dewlemendiya mezin qenctir e, Kerem ji zêr û zîv çêtir e.

Waiz 8:10

Min dît ku yên xerab jî hatin veşartin. Ew diketin cihê pîroz û derdiketin û paşê li bajarê ku nebaşî dikirin dihatin pesinandin. Ev jî pûç e.

Îşaya 14:22

Gotina Xudanê Karîndar ev e: “Ezê bi ser wan ve herim. Ezê ji Babîlê, navê wan, kesên saxmayî, hemû binemal û ziriyetan ji holê rakim.” Ev e gotina Xudan.

Yêremya 17:13

Ya Xudan, ya hêviya Îsraêl! Her kesên tu berdayî, wê şerm bikin. Kesên ji te dizivirin, wê li bin axê bên nivîsandin. Çimkî wan Xudanê kaniya ava jiyanê berda.

Marqos 14:9

Bi rastî ez ji we re dibêjim, ev Mizgînî li ku dera dinyayê bê dayîn, ev tiştê ku vê jinikê kir jî wê ji bo bîranîna wê bê gotin.»

Lûqa 1:48

Çimkî wî li nizimahiya cêriya xwe nêrî. Îcar ji niha û pê ve, hemû nifş wê ji min re bêjin: ‹Xwezî bi te.›