31 Ji devê rastan şehrezayî derdikeve, Lê wê zimanê xerab bê jêkirin.
31 Devê dilpakan şehrezayiyê belav dikin, lê zimanê mirovê xwar dê bête birîn.
Ew ku «Em bi zimanê xwe serdest derdikevin, Lêvên me yên me ne, Kî efendiyên me ne?» dibêjin.
Ew lêvên derewîn bila bên girtin; Ew ku, bi quretî û bi neheqî Li hember yê rast, Bi bêarî dipeyivin.
Ji devê yê rast şehrezayî dertê, Zimanê wî ya rast dibê.
Belê wê padîşah bi Xwedê şa be. Yên ku bi navê wî sond dixwin, wê pesnê xwe bidin, Lê ewê devê derewkaran bê girtin.
Devê ku dibêje rastiyê kaniya jiyanê ye, Lê devê xeraban zordariyê vedişêre.
Şehrezayî li ser lêvên fêmdaran e, Lê ço ji bo pişta kêmaqilan e.
Kesê dilxerab qenciyê nabîne, Kesê gotina xwe diguhere jî dikeve belayê.
Ew devê xwe bi şehrezayî vedike, Zimanê wê hînî dilovaniyê dike.