Methelokên 1:11 - Kurmanji Încîl

¹¹ Heke ew bêjin: “Bi me re were, Em ji bo kuştina mirovan kemînê deynin, Bêsedem, kesên bêsûc bixin dafikê.

Methelokên Hezretê Silêman 1947

¹¹ Heke wan got: were bi me re, em ê bi qesda kuştinê kemînekê deynin pêşîya xelkê, bi dizîka bidin pey bêsûçan û dirêji wan bikin;

Methelokên 1:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 17:12

Wek şêrekî li benda perçekirinê, Wek şêrekî ciwan ê ku rûniştiye di kemînê.

Zebûr 35:7

Çimkî, bêsedem wan di çalê de li pêş min dafik danî, Bêsedem wan, ji bo canê min çalik kolan,

Zebûr 56:6

Li hev dicivin, kemîn datînin, Dixwazin canê min bistînin.

Methelokên 1:16

Çimkî lingên wan ber bi xerabiyê ve dibezin Û ji bo rijandina xwînê dilezînin.

Methelokên 1:18

Ew mirov ji bo kuştina xwe kemînê datînin, Ew canê xwe dixin dafikê.

Methelokên 12:6

Gotina xeraban kemîna xwînê ye, Lê devê dilrastan wan rizgar dike.

Methelokên 24:15

Ya zilamê xerab, li dijî mala kesê rast kemînê daneyîne, Warê wî xera neke.

Methelokên 29:24

Kesê para wî bi dizan re heye, dijminê canê xwe ye, Sond bixwe jî gotina xwe nabêje.

Methelokên 30:14

Nifş hene diranên wan wekî şûran in, Erçena wan wekî kêrê ye Ku bindestên welêt û hejarên însanan daqurtînin.

Yêremya 11:19

Pêşî, ez wekî berxê belengaz bûm ku dibin serjêkirinê. Min nizanibû ku wan li dijî min fen û fût kir û got: “Em darê bi fêkiyê wê re xera bikin! Em wî ji diyarê zindiyan helak bikin Ku careke din navê wî neyê bibîranîn.”

Yêremya 5:26

“Di nav gel de mirovên xerab hene. Wekî nêçîrvanên çivîkan di kemînê de ne, Kozikan datînin û mirovan digirin.

Mîxa 7:2

Li welêt dilsozê Xwedê tuneye, kesê dilrast nema. Her kes ji bo xwînrijandinê kemînê datîne, Bira li pêş birayê xwe dafik datîne.

Yûhenna 15:25

Lê belê ev yek çêbû, da ev gotina ku di Şerîeta wan de hatiye nivîsîn, bê cih: «Wan bê sedem ji min nefret kir.»

شُله رسولا 23:15

Îcar hûn û civîna giregiran, ji serhezar bixwazin ku wî bîne xwarê ba we, wek ku hûnê lêkolîneke hê rastir li ser Pawlos bikin. Em jî amade ne, hê beriya ku ew bigihîje, em wî bikujin.»

شُله رسولا 25:3

jê xwestin ku qenciyê bi wan bike û wî bîne Orşelîmê. Armanca wan ew bû ku kemînê deynin û di rê de wî bikujin.