Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Melaxî 4:2 - Kurmanji Încîl

2 Hûn kesên ku ji navê min ditirsin! Wê tava rastiyê li ser we derkeve ku bi tîrêjên xwe şifayê tîne. Çawa ku golikê ji axurê dipengizin, hûnê rabin herin.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Melaxî 4:2
57 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ew wekî rojeke bêewr, Wekî şewqa serê sibê tê dîtin. Bi biriqîna wî, piştî baranê di axê de giya şîn dike.”


Yê ku hemû sûcên te dibexşîne, Yê ku ji hemû nexweşînên te re şîfayê tîne,


Ew dilşikestiyan baş dike, Û birînên wan dipêçe.


Ey Xwedê, te sozdanên min bihîst, Mîrasa yên ku ji navê te ditirsin, te da min.


Xwedê li me were rehmê û me pîroz ke, Ji bo me bibiriqîne rûyê xwe.


Çimkî Xudan Xwedê roj û mertal e. Kerem û berziyê dide; Ji her kesê ku bi durustî dimeşe, tu qenciyê nadirixîne.


Rizgarkirina wî, nêzikî wan e ku ji wî ditirsin, Da ku keremê li diyarê me bide rûniştin.


Riya rastan wekî ronahiya berbangê ye Ku heta nîvro her diçe ronahiyê dide.


Roja ku Xudan şikestiyên gelê xwe pêça Û birîna bi lêxistina xwe çêkiriye qenc kir, Wê ronahiya heyvê wekî ronahiya rojê bibiriqe. Wê ronahiya rojê heft qat be, Wekî ronahiya heft rojan.”


Wê gavê wê zilamê kulek Wek xezalê bipengize, Zimanê lal bi şahî biqîre. Çimkî wê li beriyê av bizê Û li çol û deştê çem rabin.


wiha dibêje: “Tê bibî xulamê min Ku ne tenê eşîrên Aqûb ji nû ve li cihê wan danî Û Îsraêliyên saxmayî bi şûn ve anî, Lê ezê te ji miletan re bikim ronahî Ku rizgariya min bigihîje binê dinyayê!”


Kî di nav we de ji Xudan ditirse Û guhdariya dengê xulamê wî dike? Kesê ku di tariyê de diçe û ronahiya wî tuneye, Bila bi navê Xudan ewle be û xwe bispêre Xudan.


Lê ew ji ber neheqiyên me birîndar bû, Ji ber sûcên me perçiqî. Cezayê ji bo aştiya me, Bi ser wî de hat. Me bi birînên wî şifa dît.


Gelê ku di tariyê de diçe, Wê ronahiyeke mezin bibîne. Li ser şêniyên welatê tariya kur, Wê bibe ronahî.


Ya Xudan, tu şifayê bide min û ezê baş bim, Tu min rizgar bike û ezê rizgar bim. Çimkî tu yî pesindana min.


Çimkî ezê dîsa te baş bikim Û şifayê bidim derbên te.” Ev e gotina Xudan. “Çimkî wan got: ‘Ew ji Siyonê re sirgûn dibêjin. Êdî tu kes lê napirse.’”


“‘Lê ezê şifa û rihetiyê bidim wî bajarî û baş bikim. Ezê şifayê bidim wan û bikim ku di nav aştî û ewlehiyeke berfireh de bijîn.


Werin, em li Xudan vegerin. Wî em perçe kirin, Wê me baş jî bike. Wî em birîndar kirin, Wê birîna me jî bipêçe.


Em Xudan nas bikin, Em bikevin pey naskirina wî. Wê li me mîna ronahiya serê sibê esse xuya bibe. Hatina wî wê wek baranê, Wekî barana biharê ku av dide erdê.


Li ser vê yekê kesên ji Xudan ditirsiyan bi hev re axivîn. Xudan bihîst û guhdarî kir. Ji bo kesên ji Xudan ditirsin û qedrê navê wî digirin, li ber wî nivîseke bîranînê hate nivîsandin.


Kor dibînin, şil û şeht rêve diçin, kotî paqij dibin, kerr dibihîzin, mirî radibin û Mizgînî ji belengazan re tê dayîn.


«Wax Orşelîm, heywax Orşelîma ku pêxemberan dikuje û yên ku ji wê re hatine şandin dide ber keviran. Ka çawa mirîşk çîçikên xwe di bin çengên xwe de dicivîne, çend caran min jî xwest ku ez zarokên te bicivînim, lê we nexwest.


Û rehma wî nifş bi nifş li ser wan e, Yên ku ji wî ditirsin.


Ji rehm û dilovaniya Xwedayê me, Wê ji jor, wek ku roj hiltê, bê serdana me,


Ronahiya ku çavê miletan vedike Û rûmeta ji bo gelê te yê Îsraêl e.»


Û Peyv bû xwîn û goşt, bi kerem û rastiyê tije di nav me de konê xwe danî. Me rûmeta wî, yanî rûmeta Kurê yekta yê ku ji Bav tê dît.


Jiyan di wî de bû û jiyan ronahiya mirovan bû.


Ew bi xwe ne ronahî bû, lê ew hat ku şahidiya ronahiyê bike.


«Wî çavên wan kor kiriye Û dilê wan hişk kiriye. Da ku bi çavên xwe nebînin, Û bi dilê xwe fêm nekin û venegerin Û ez jî wan qenc nekim.»


Îsa dîsa bi wan re peyivî û got: «Ez ronahiya dinyayê me; yê ku li pey min bê, tu caran di tariyê de rêve naçe, lê wê bibe xweyî ronahiya jiyanê.»


Hê ku roj e divê em karên ê ku ez şandime bikin. Şev tê, hingê kes nikare karekî bike.


«Gelî birayan, hûn zarokên dûndana Birahîm û yên din ên ku ji Xwedê ditirsin, ev peyva xilasiyê ji me re hatiye şandin.


Çimkî Xudan li me weha emir kiriye: ‹Min tu kirî ronahiya miletan, Da ku tu xilasiyê heta bi kujê dinyayê yê herî dûr bibî.› »


da ku tu çavên wan vekî û wan ji tariyê bizivirînî ronahiyê û ji hukumdariya Îblîs vegerînî Xwedê, ku ew lêbihûrtina gunehan bistînin û di nav wan ên ku bi baweriya navê min hatine pîrozkirin de, xweyî mîras bin.›


Ya birano, em deyndar in, ku hergav ji bo we ji Xwedê re şikir bikin. Û ev yek li cih e jî, çimkî baweriya we gelek mezin dibe û hezkirina her yekî ji we ji bo hevdû zêde dibe.


Bi vî awayî peyva pêxemberîtiyê ji me re hê bêtir qayîm hat deranîn. Heta ku sibe zelal bibe û stêrka sibê di dilê we de derkeve, wek çiraya ku di tariyê de ronahî dide, hûnê qenc bikin ku hûn bala xwe bidin peyvên pêxemberîtiyê.


Lê di kerem û naskirina Xudan û Xilaskarê me Îsa Mesîh de bigihîjin. Rûmet niha û her û her ji wî re be. Amîn.


Dîsa jî ez emrekî nû ji we re dinivîsim. Rastiya wî hem li ba wî û hem li ba we xuya ye. Çimkî tarî derbas dibe û ronahiya rastîn ji xwe şewq dide.


Milet hêrs bûn, lê xezeba te hat; Wext hat, ku dîwana miriyan bê kirin. Wextê dayîna xelata xulamên te yên pêxember Û yên pîroz, biçûk û mezin, yên ku ji te ditirsin hat. Û wextê xerakirina yên ku dinyayê xera dikin hat.»


«Ez Îsa, min milyaketê xwe şand, da ku ew ji bo civînên bawermendan li ser van bûyeran ji we re şahidiyê bike. Ez ra û dûndana Dawid im, ez stêra sibê ya şewqdar im.»


Li herdu aliyên çem dara jiyanê hebû; diwanzdeh cûreyên fêkî pê ve tê û ew her meh fêkiyê xwe dide. Û pelên darê ji bo saxbûna miletan in.


Xudan qenciya te bîne pêşiya te. Bila Xwedayê Îsraêl Xudan ku tu hatî xwe bispêrî binçengên wî, bi comerdî te xelat bike.”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ