Lûqa 7:7 - Kurmanji Încîl

⁷ Ji ber vê yekê jî min xwe hêja nedît ku ez bêm ba te. Îcar hema peyvekê bêje û xulamê min wê qenc bibe.

Peymana Nû (Încîl)

⁷ Bona vê yekê min xwe layîqî Te negirt, ku bihatama pey Te jî. Tʼenê xeberekê bêje û xulamê minê qenc be.

Пәймана Ну (Инщил)

⁷ Бона ве йәке мьн хԝә лайиԛи Тә нәгьрт, кӧ бьһатама пәй Тә жи. Тʼәне хәбәрәке бежә у хӧламе мьне ԛәнщ бә.

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

⁷ بَر خاطره وه هِنده، حتا مِن خو وه رِزه دا نَزانی گو بِمَ خِذمَتا تَ. تِنه قِسَیَگه بِژَ گو خِذمَتکاره مِن دیه شفایه بِگِریت.

Lûqa 7:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 107:20

Peyva xwe şand, sihetê da wan, Ji çala ku ketinê, xelas kir wan.

Zebûr 33:9

Çimkî wî got û her tişt çêbû; Wî ferman kir her tişt xuya bû.

Derketin 15:26

Mûsa got: “Heke hûn bi baldarî guhê xwe bidin dengê Xwedayê xwe Xudan û ya ku li ber çavê wî rast e bikin, guh bidin emrên wî û miqateyê hemû qanûnên wî bin, ezê wan nexweşiyên ku min dane Misriyan, yekê jî nedim we. Çimkî yê ku şifayê dide we ez im, ez Xudan im.”

Marqos 1:27

Hemû heyirîn, ji hev pirsîn û gotin: «Ev çi kar e? Hînkirineke nû! Bi desthilatî ew emir li ruhên nepak dike û ew jî bi ya wî dikin.»

Lûqa 4:36

Û hemû heyirî man û tirsiyan, ew di nav hev de peyivîn û gotin: «Gelo ev çi gotin e, çimkî ew bi hêz û desthilatî emir li ruhên nepak dike û ew derdikevin?»

Lûqa 5:13

Îsa destê xwe dirêj kir, dest li wî da û got: «Ez dixwazim. Paqij bibe!» Û di cih de kotîbûn jê çû.

Lûqa 7:6

Îsa bi wan re çû. Gava hindik mabû ku ew bigihîje mala wî, yê sersed dost şandin pêşiya wî, da ku ew weha jê re bêjin: «Ya Xudan, xwe newestîne, çimkî ez ne hêja me ku tu bêyî bin banê min.

Lûqa 7:8

Çimkî ez jî mirovekî di bin emir de me û di bin min re jî leşker hene. Ez ji yekî re dibêjim: ‹Here!›, ew diçe û ji yê din re dibêjim: ‹Were!›, ew tê û ez ji xulamê xwe re dibêjim: ‹Vê bike!›, ew dike.»

Dubarekirina Şerîetê 32:39

“‘Bibînin ku ez, ez ew im, Ji xeynî min Xwedê tuneye! Ez dikujim, ez vedijînim, Ez birîndar dikim, ez sax dikim Û kesê ji destê min rizgar bike tuneye.

Samûêl I, 2:6

Xudan hem dikuje hem radike, Dibe diyarê miriyan û tîne.