4 “‘An heke kesek sonda kirina tiştekî baş an xerab bike lê li ser wê baş nafikire, bi tenê lêvên xwe bilebitîne û vê yekê bi nezanî bike, gava haya wî jê hebe, wê sûcdar bê hesibandin.
“‘An heke kesek bi nezanî bi mirovekî ku qirêj tê hesibandin an her tiştekî ku mirov qirêj dike bibe, gava haya wî ji vê yekê çêbe, wê sûcdar bê hesibandin.
Lê heke mêrê wê bibihîze û li dij derkeve, wê soza li ser wê û gotina bêyî ku bifikire gotiye û bi vî awayî xwe xistiye bin bar betal bibe. Wê Xudan keçikê bibexişîne.
Zilaman jê re got: “Heke hûn ya ku em dikin eşkere nekin, bila canê me di ber we de be. Gava Xudan ev welat da me, emê dilsozî û dilovaniya xwe nîşanî te bidin.”
gava ez wan têk bibim û bi xêr û silamet vegerim, ezê kesê pêşî yê ku di deriyê mala min re derkeve ku pêşwaziya min bike, bidim Xudan û wî wekî qurbana şewitandinê pêşkêş bikim.”
Wê soz da û got: “Ya Xudanê Karîndar, heke tu bi rastî hay ji şikestina xulama xwe hebî û min bînî bîra xwe, xulama xwe ji bîr nekî û kurekî bidî min, heta sax be ezê wî pêşkêşî riya te bikim. Wê tu caran gûzan bi serê wî nekeve.”