Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 9:18 - Kurmanji Încîl

18 Çimkî xerabî wekî êgir dişewitîne. Devî û diriyan dadiqurtîne, Daristanên gur pê dixe Û stûnên dûyê bilind dibin.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 9:18
36 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Gelê Îsraêl bû du beş. Nîvê gel ji bo ku Tîvniyê kurê Gînat bike padîşah li pey wî çû û nîvê mayî jî da pey Omrî.


Belê wê xerab tune bibin; Dijminên Xudan, wê biçilmisin wek kulîlkên çolan, Wê telef bibin wek mijan.


Bila wan belav ke, wek dûyê belavbûyî; Wek şimaya ku li ber agir dihele, Bila yên xerab li ber Xwedê nemînin!


Wek pêta ku daristanê dişewitîne, Wek alava ku çiyan digire,


Wê zilamê hêzdar bibe wekî pûş Û karên wî bibe mîna çirûsk. Wê herdu bi hev re bişewitin û wê kes netefîne.


Welatê we wêran bûye, Bajarên we şewitî ne. Li ber çavê we, Xerîb axa we dixwin. Çawa ku xerîban serobino kiribin, Welat wisa wêran bûbû.


Ya Xudan, destê te bilind bû, Lê ew nabînin. Bila ew xîreta te ya ji bo gel Bibînin û şerm bikin. Wê agir neyarên te daqurtîne.


Li ba min xezeb tuneye. Heke ew devî û dirî bide min, Ezê herim û êrîşê wî bikim Û bi tevahî bişewitînim.


Wê gel li hev, Her kes li cîranê xwe zilmê bike. Wê zarok li rîspiyan, Beredayî li kesê rûmetdar bêedebiyê bike.


Wê Xudan dengê xwe yê biheybet bide bihîstin. Bi hêrsa rabûyî, bi pêta agirê ku dixwe û tune dike, Bi qelişîna ezmanan, bi tavî û bi zîpikê, Zendê xwe nîşan bide.


Çimkî Tofet ji zû ve hat amadekirin, Erê, ji bo padîşah hat amadekirin! Wî ew kûr û fireh kir. Loda wî agir û gelek êzing e. Hilma Xudan wek lehiya kukurdê wê pê dixe.


Wê gel wekî kilsê bişewitin, Wê wekî diriyên ku tên birîn Û di êgir de tên daqurtandin.


Gunehkarên Siyonê tirsiyan, Lerzekê bi xwedênenasan girt. Dibêjin: “Ma kî ji me dikare li ber agirê bimîne Ku dixwe û tune dike? Kî ji me dikare li ber pêtên herheyî rûne?”


Loma çawa ku agir pûş dixwe, Çawa ku giyayê ziwa di nav pêta êgir de jinişkave dikeve, Wê koka wan birize, Kulîlkên wan wek tozê berhewa bibin. Çimkî wan dev ji Şerîeta Xudanê Karîndar berda, Gotinên Pîrozê Îsraêl kêm dît.


Lê hûn kesên ku êgir pêdixin Û bi çirûskan xwe radipêçin, Hûn hemû, di nav pêta agirê xwe de Û di nav çirûskên ku we pêxistine de bimeşin! Ya ku wê ji bo we ji destê min tê ev e: Hûnê di nav ezebê de razên.


“Ew zimanê xwe wekî kevanê ditikînin, Bi derewan, ne bi dirustiyê li welêt hêzdar bûn. Çimkî ew xerabiyê li ser xerabiyê dikin Û min nas nakin.” Ev e gotina Xudan.


Loma wê bibin mîna mija serê sibê, Mîna xunava zû radibe û diçe. Wê bibe wekî hûrika kaya li bênderê ku bi bagerê re radibe Û dûyê ji kulekê hildifûre.


Ezê artêşa bakur ji we dûr bixim Û bişînim diyarê ziwa û bêkes. Ezê kesên li pêş bişînim gola rojhilat Û kesên li paş bişînim Derya Spî. Wê bêhna cendekan bilind bibe, Erê, wê bêhna pîs bilind bibe, Çimkî wan karên mezin ên kirêt kirin.


Li pêş wan agir dadiqurtîne, Li paş wan pêta êgir dişewitîne. Li pêş wan welat wekî Bexçeyê Êdenê ye, Li paş wan wekî beriya bêkes e. Tu tişt ji destê wan rizgar nabe.


Tiştê ku Reb Xudan nîşanî min da ev bû: Reb Xudan gazî êgir kir ku ceza bike. Êgir kûrahiya mezin daqurtand û dest bi xwarina erdê kir.


Mala Aqûb wê bibe agir, Mala Ûsiv wê bibe pêta êgir, Lê wê Mala Esaw bibe pûş. Wê bişewitînin û daqurtînin, Wê ji Mala Esaw kesek nemîne.” Çimkî Xudan wiha gotiye.


Wekî stiriyan li hev pêçayî, Wekî vexwariyan serxweş bûn, Wekî pûş, ew bi tevahî daqurtandin.


Kî dikare li ber xezeba wî bisekine? Kî dikare li ber hêrsa wî xwe ragire? Hêrsbûna wî wekî êgir dirije Û bi destê wî zinar perçe dibin.


Xudanê Karîndar dibêje: “Va ye ew roj tê, wekî tenûrê dişewite. Wê tevahiya qure û xeraban bibin pûş. Wê rojê wê wan bişewitîne. Wê ne kok ne jî çiqil bihêle.


«Hingê wê ji yên li milê xwe yê çepê re jî bêje: ‹Ji min dûr bikevin, hûn ên ku nifir lêbûyî, herin agirê herheyî yê ku ji bo Îblîs û milyaketên wî hatiye amadekirin.


Ji hêrsa min agirek pêket, Heta binê diyarê miriyan dişewitîne. Ew dinyayê û berê wê dixwe, Ew bingeha çiyayan dişewitîne.


Lê eger ew stirî û diriyan bide, bêkêr e û nêzîkî nifirê ye, dawiya wê şewitandin e.


Û dûmana ezaba wan her û her dû dike. Ew ên ku ji cenawir û ji sûretê wî re diçin ser çokan û her kî ku deqa navê wî qebûl bike, şev û roj rihetiya wan tune.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ