Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 9:17 - Kurmanji Încîl

17 Loma wê Reb bi xortan şa nebe Û li ber sêwî û jinebiyan nekeve. Çimkî hemû xwedênenas û xerabkar in, Her dev ehmeqiyê dike. Dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 9:17
33 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Çimkî civata xwedênenasan sêr e Û agir konên bertîlxûran dadiqurtîne.


Bila tu kes qenciyê pê neke, Tu kes ber sêwiyên wî nekeve!


Ew ji hêzdariya hespê kêf nastîne, Ji lingên mirov razî nîne.


Wey li wî miletê guneh dike, Gelê neheqî li xwe barkirî, Ziriyeta xerabkaran, Zarokên xerabûyî! Wan dev ji Xudan berda Û Pîrozê Îsraêl kêm dît. Wan pişta xwe danê.


Ku heqê belengazan averê bikin, Mafê bindestên gelê min bistînin, Jinebiyan talan bikin Û sêwiyan bişelînin.


Yan hûnê di nav êsîran de çok bidin, Yan jî hûnê di bin kuştiyan de bimînin. Lê dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Wê destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.


Ezê wê bişînim ser miletê xwedênenas, Ezê ferman bidim wê ku here ser miletê lê hêrs bûme Ku bişelînin û talan bikin Û wan wek heriya kuçeyê biperçiqîne.


Wê tîrên wan xortan li erdê bixin û perçe bikin. Wê li berê zikê dayikê neyên rehmê, Ne jî li ber zarokan bikevin.


Tê bi wan re neyî veşartin. Çimkî te welatê xwe wêran kir, Gelê xwe bi xwe kuşt. Wê ziriyeta kesên xerabî dikin, Her û her neyê bibîranîn.


Dinya di bin şêniyên xwe de qirêj bû. Çimkî ew ji rêbazên Şerîetê derketin, Wan qanûn binpê kirin. Wan peymana herheyî xera kir.


Gava guliyên wê hişk bibin, Wê bên jêkirin. Wê jin werin û wan bişewitînin. Çimkî ev gel fêm nake. Loma wê afirandarê wan Li ber wan nekeve, Yê ku şikil daye wan, Wê rehmê li wan neke.


Orşelîm terpilî bû, Cihûda ketibû. Çimkî gotin û kirina wan li dijî Xudan e, Li dijî hizûra rûmeta wî serhildêr in.


Lê belê Xudan şehreza ye. Ew xerabiyê tîne, Gotinên xwe bi şûn de nastîne. Wê li dijî mala xeraban, Li dijî alîkarên kesên neheq rabe.


Lê Misrî mirov in, ne Xwedê ne! Hespên wan jî goşt in, ne ruh in! Gava Xudan destê xwe dirêj bike Wê alîkar biterpile, Kesê alîkariyê distîne jî dikeve. Tev bi hev re telef dibin.


Hûnê bi giyayê ziwa bihemil bin û pûş bînin. Wê hilma we bibe agir Û we bixwe û biqedîne.


Wê gel wekî kilsê bişewitin, Wê wekî diriyên ku tên birîn Û di êgir de tên daqurtandin.


Ciwan jî diwestin û qels dibin, Xort diterpilin û dikevin.


Loma çawa ku agir pûş dixwe, Çawa ku giyayê ziwa di nav pêta êgir de jinişkave dikeve, Wê koka wan birize, Kulîlkên wan wek tozê berhewa bibin. Çimkî wan dev ji Şerîeta Xudanê Karîndar berda, Gotinên Pîrozê Îsraêl kêm dît.


Loma hêrsa Xudan li dijî gelê wî rabû. Wî destê xwe dirêj kir û li wan xist. Çiya lerizin û cendek wekî zibil, Di nav kuçeyan de man. Lê dîsa jî hêrsa Xudan daneket, Destê wî li dijî wan dirêjkirî ma.


Çawa ku xortek bi keçekê re dizewice, Wê kurên te jî wisa bi te re bizewicin. Çawa ku zava bi bûkê şa dibe, Wê Xwedayê te jî wisa bi te şa be.


Ezê bi Orşelîmê dilgeş bim, Ezê bi gelê xwe şa bim. Wê êdî ne dengê girî, ne jî dengê hewarê li wir neyê bihîstin.


Wê ji rojhilat Aramiyan, Ji rojava Filîstiyan rake ser piyan. Wê devê xwe vekin û Îsraêlê bixwin. Dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.


Wê Minaşşe Efrayîm, Efrayîm jî Minaşşe bixwe. Wê herdu bavêjin ser Cihûdayê. Lê dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Wê destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.


Loma kurên wan bide ber xelayê, Wan bavêje ber şûr. Bila jinên wan bibin jinebî û bêzarok. Bila mirin mêrên wan bikuje û bibe, Bila xortên wan di şer de bi şûr bên kuştin.


“Li kuçeyên Orşelîmê virde wêde dibezin, Lê binêrin û fêm bikin, Li meydanên bajêr bigerin. Gelo hûnê zilamekî heqiyê dike Û li rastiyê digere bibînin Ku ez bajêr bibexişînim?


“Çawa ku li Misrê çêbû, min kul şand nav we. Min xortên we bi şûr kuştin, hespên we jî desteser kirin, Min pozên we bi bêhna pîs a artêşgeha we tije kir. Dîsa jî hûn li min venegeriyan.” Ev e gotina Xudan.


Wê rojê wê xort û keçên delal ji tîbûnê bikevin.


Li welêt dilsozê Xwedê tuneye, kesê dilrast nema. Her kes ji bo xwînrijandinê kemînê datîne, Bira li pêş birayê xwe dafik datîne.


Çimkî qencî û xweşiyên wî pir zêde ne! Wê xort bi dexil, Wê keç bi şeraba nû xurt bibin.


Hey nifşê koremaran! Hûn bi xwe xerab in, çawa hûnê bikarin tiştên qenc bêjin? Çimkî dev ji tijebûna dil dibêje.


Îcar serê sibê hûn dibêjin: ‹Îro hewa wê nexweş be, çimkî ezman sor e û ewr belek in.› Hûn li ezmên dinêrin û dizanin ku hewa wê çawa be; ma hûn nîşanên deman fêm nakin?


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ