“Ahav çawa li ber min nizim bû te dît? Madem li ber min nizim bû, ezê di rojên wî de xerabiyê neşînim. Lê ezê di rojên kurê wî de xerabiyê bişînim ser mala wî.”
Niha li gorî şîreta te û kesên ji ber emrên Xwedayê me dilerizin, em bi Xwedayê xwe re peymanekê çêkin ku tevahiya van jin û zarokên ji wan dûr bixin. Bila ev peyman li gorî Şerîetê be.
Ji ber nedilsoziya sirgûniyan, tevahiya kesên ku ji ber gotinên Xwedayê Îsraêl dilerizin, li ba min kom bûn. Ez heta pêşkêşiya êvarê, şaş û metel di cihê xwe de rûniştim.
Çavên xwe bidin bilindciyan û bibînin! Ma kê ev afirandin? Yê ku artêşa stêran dertîne Û bi navê wan gazî her yekî ji wan dike. Ji ber mezinahiya taqeta wî, Ji ber hêza wêrekiya wî, Yek ji wan jî kêm nabe.
Çimkî Yê berz û bilind, yê ku her û her heye û navê wî pîroz e, wiha dibêje: “Ez hem li dera bilind û pîroz rûdinim Û hem jî bi kesên şikestî û nefsbiçûk re me. Ez ruhê nefsbiçûkan Û dilşikestiyan nû bikim.
Ruhê Reb Xudan li ser min e, Çimkî Xudan ez kifş kirim. Wî ez şandim ku mizgîniyê bidim bindestan, Birîna dilşikestiyan bipêçim, Azadiyê ji êsîran re Û vebûna zîndanê ji girtiyan re diyar bikim,
Ya kesên ji ber gotina Xudan dilerizin! Gotina wî bibihîzin! Birayên we ku ji we nefret dikin Û ji bo xatirê navê min we ji nav xwe davêjin, Ew dibêjin: “Erê, bila Xudan birûmet be Ku em şahiya we bibînin!” Lê kesên bên şermezarkirin ew in.
Mirovo! Xudan ya qenc û ya ji te dixwaze, gotiye. Ma wî nexwest ku tu edaletê pêk bînî, Ji dilovaniyê hez bikî Û bi nefsbiçûkî bi Xwedayê xwe re bimeşî?
Min bihîst û dilê min lê da, Ji gurmînê lêvên min ricifîn, Rizîbûn ket hestiyên min. Çokên min lerizîn. Lê ezê bi sebir li benda wê rojê bim Ku bibe felaketa gelê êrîşî me kir.
Ji ber vê yekê, hezkirîno, çawa ku we hergav bi ya min kiribe, niha jî, ne tenê di dema ku ez li ba we me, lê belê hê bêtir di dema ku ez ne di nav we de me jî, bi ya min bikin; bi tirs û lerizînê xilasiya xwe pêk bînin.