Îşaya 66:15 - Kurmanji Încîl

¹⁵ Çimkî va ye wê Xudan bi êgir were Û wê erebeyên wî yên şer wekî babelîskê bin Ku hêrsa xwe bi xezebê Û erzşikandina xwe bi pêta êgir bergîdan bide.

Îşaya 66:15 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 11:6

Wê li ser xeraban terafa agir û kewkurtê bibarîne, Wê para wan bikeve kasa bayê ku dişewitîne.

Zebûr 18:9

Ezman qelaşt û daket, Tariya reş di bin lingê wî de bû.

Zebûr 21:9

Gava ku tu hêrs bibî ya Xudan, Tê wan bikî wek firina dadayî; Bi xezeba xwe daqurtînî, Bi agir wan biqedînî.

Zebûr 50:3

Xwedayê me tê, bêdeng namîne, Agirê li pêş wî dişewitîne, Û der û dora wî bager û bahoz.

Zebûr 68:17

Erebên Xwedê yên şer bîst hezar, hezar caran hezar in, Reb di nav wan de ye, wek Sînayê di nav pîroziyê de ye.

Zebûr 97:3

Agir li pêş wî diçe, Li der û dorê, dijminên wî dişewitîne.

Îşaya 10:17

Wê ronahiya Îsraêl bibe agir Û Pîrozê wê bibe pêt. Wê devî û diriyên Aşûrê Di rojekê de bişewitîne, Bixwe û biqedîne.

Îşaya 26:11

Ya Xudan, destê te bilind bû, Lê ew nabînin. Bila ew xîreta te ya ji bo gel Bibînin û şerm bikin. Wê agir neyarên te daqurtîne.

Îşaya 30:30

Wê Xudan dengê xwe yê biheybet bide bihîstin. Bi hêrsa rabûyî, bi pêta agirê ku dixwe û tune dike, Bi qelişîna ezmanan, bi tavî û bi zîpikê, Zendê xwe nîşan bide.

Îşaya 30:33

Çimkî Tofet ji zû ve hat amadekirin, Erê, ji bo padîşah hat amadekirin! Wî ew kûr û fireh kir. Loda wî agir û gelek êzing e. Hilma Xudan wek lehiya kukurdê wê pê dixe.

Îşaya 31:9

Wê zinarê wê ji sawê tune bibe, Serekên wê ji ber alê bişikên. Ev e gotina Xudanê ku agirê wî li Siyonê ye û tenûra wî li Orşelîmê ye.

Îşaya 5:25

Loma hêrsa Xudan li dijî gelê wî rabû. Wî destê xwe dirêj kir û li wan xist. Çiya lerizin û cendek wekî zibil, Di nav kuçeyan de man. Lê dîsa jî hêrsa Xudan daneket, Destê wî li dijî wan dirêjkirî ma.

Îşaya 5:28

Tîrên wan tûj in, Kevanên wan hergav tikandî ne. Simên hespên wan wekî kevirê hesteyê ne, Tekelên erebeyên wan wekî bahozê ne.

Îşaya 51:20

Kurên te ji hiş çûne. Ew wekî xezalên dafikan, Li ser serê her kuçeyan ketine. Bi xezeba Xudan, Bi erzşikandina Xwedayê te têr bûne.

Yêremya 25:37

Ji ber hêrsa Xudan a dijwar, Hevşiyên ewlehiyê xera bûn.

Yêremya 4:13

Va ye, ew wekî ewran tê. Erebeyên wî yên şer wekî bahozê ne, Hespên wan ji teyran leztir in. Wey li me, em xera bûn!

Yêremya 4:3

Çimkî Xudan ji gelê Cihûda û ji şêniyên Orşelîmê re wiha dibêje: “Axa xwe ya beyar bajon, Nav diriyan nereşînin.

Yêremya 46:15

Ji bo çi Apîsê îlahê te reviya? Çima boxeyê te li ser piyan nema? Çimkî Xudan ew li erdê xist.

Daniyêl 11:40

“Di dema dawî de wê Padîşahê Başûr li dijî Padîşahê Bakur şer bike. Wê Padîşahê Bakur bi erebeyên şer, bi hespan, bi gelek gemiyan re wekî bagerê bê. Wekî lehiyê wê bi ser welatan ve bibare û wan wêran bike.

Daniyêl 7:10

Li pêş wî çemekî ji êgir diherikî. Bi hezaran hezar, Jê re xizmet dikirin. Bi deh hezaran deh hezar, Li pêş wî disekinîn. Dadgeh danîn, Kitêb vebûn.

Hoşêya 8:7

Ji ber ku ew bayê diçînin, Wê bagerê hilînin. Genimê bêsimbil nabe arvan; Bibe jî wê xerîb daqurtînin.

Amos 7:4

Tiştê ku Reb Xudan nîşanî min da ev bû: Reb Xudan gazî êgir kir ku ceza bike. Êgir kûrahiya mezin daqurtand û dest bi xwarina erdê kir.

Nahûm 1:6

Kî dikare li ber xezeba wî bisekine? Kî dikare li ber hêrsa wî xwe ragire? Hêrsbûna wî wekî êgir dirije Û bi destê wî zinar perçe dibin.

Habaqûq 3:8

Ya Xudan, ma tu ji çeman hêrs bûyî? Xezeba te ji bo rûbaran e? Çaxê tu li hespên xwe, Li erebeyên xwe yên rizgariyê siwar bûyî, Ma xezeba te li dijî deryayan bû?

Zekeriya 6:1

Min careke din serê xwe rakir û dît ku ji nav du çiyayên tûncîn, çar erebeyên şer derketin û tên.

Metta 22:7

Padîşah hêrs bû. Wî leşkerên xwe şandin, ev mêrkujên ha kuştin û bajarê wan şewitand.

Dubarekirina Şerîetê 28:20

“Ji ber ku te bi her karê destê xwe yên xerab dev ji Xudan berda, heta tu helak û tune bî, wê Xudan naletê, tirsa mezin û neserketinê bi ser te de bîne.

Petrûs II 3:7

Lê erd û ezmanên niha jî bi eynî peyvê ji bo êgir tên hilanîn; ew ji bo roja dîwankirin û helakkirina nepakan tên hiştin.