14 Hûnê bibînin û wê dilê we şa be, Wê hestiyên we wekî giyayê nû teze bibe. Wê bê zanîn ku destê Xudan li ser xulamên wî Û xezeba wî li ser dijminên wî ye.
Bi destê Xwedayê me yê qenc, wan mirovekî fêmdar ji me re şand. Şêrêvyayê ji ziriyeta Mahliyê kurê Lêwiyê kurê Îsraêl, tevî kur û birayên wî, bi giştî hijdeh kes hatin.
Çimkî min şerm kir û ji padîşah nexwest ku ew leşker û hespan bişîne ku di rê de me ji dijminên me biparêze. Me êdî jê re gotibû: “Destê Xwedayê me, ji bo qenciyê li ser hemû kesan e ku lê digerin. Lê hêz û hêrsa wî li dijî hemû kesan e ku wî berdidin.”
Di roja duwanzdehê meha pêşî de, em ji Coya Ahawayê rabûn ku herin Orşelîmê. Destê Xwedayê me li ser me bû. Wî em ji destên dijminan û kesên di rê de kemîn danîne rizgar kirin.
Lê wê miriyên te vejin, Wê bedenên wan rabin. Kesên di nav tozê de dijîn, Şiyar bin û bi kêf biqîrin! Çimkî xunava te xunava ronahiyê ye Û wê dinya miriyên xwe bîne jiyanê.
Va ye, navê Xudan ji dûrî ve tê. Hêrsa wî rabû, Di nav dûyê bilind dibe de pê dikeve. Lêvên wî bi xezebê tije, Zimanê wî wekî agirekî ku dixwe û tune dike.
Li Siyona bajarê cejnên me binêre! Wê çavên te Orşelîmê, Wekî cihekî bêxem û konekî zexim bibîne Ku singên wî her û her nayên derxistin Û hemû werîsên wî qet naqetin.
Wê her der bibe kulîlk, Wê şa be û bi kêf biqîre. Wê rûmeta Lubnanê, Rewnaqiya Karmel û Şaronê bê dayîn. Wê rûmeta Xudan, Rewnaqiya Xwedayê me bibînin.
Wê Xudan hergav rê nîşanî we bide, Li erdên ziwa canê we têr bike, Hestiyên we asê bike Û hûnê bibin wekî bexçeyeke avî, Hûnê bibin wekî kaniyeke ku ava wê naçike.
Ya kesên ji ber gotina Xudan dilerizin! Gotina wî bibihîzin! Birayên we ku ji we nefret dikin Û ji bo xatirê navê min we ji nav xwe davêjin, Ew dibêjin: “Erê, bila Xudan birûmet be Ku em şahiya we bibînin!” Lê kesên bên şermezarkirin ew in.