Wê rojê wê bêjin, “Va ye, Xwedayê me ev e! Em li benda wî man ku e rizgar bike. Xudanê me ev e ku em li benda wî man. Em bi rizgariya wî şa û kêfxweş bin.”
Wê her der bibe kulîlk, Wê şa be û bi kêf biqîre. Wê rûmeta Lubnanê, Rewnaqiya Karmel û Şaronê bê dayîn. Wê rûmeta Xudan, Rewnaqiya Xwedayê me bibînin.
Ezmanno, ji kêf biqîrin! Çimkî Xudan ev kir. Binê erdê jî biqîre! Çiyano, bi şahî biqîrin! Daristan û her dara tê de jî! Çimkî Xudan Aqûb rizgar kir Û wê li welatê Îsraêl rewnaqiya xwe diyar bike.
Çimkî wê Xudan Siyonê teselî bike, Wê hemû wêraneyên wê teselî bike. Wê beriya wê bike wekî Êden, Wê berî û deştên wê bike wekî Bexçeyê Xudan. Wê li wê derê kêf û şahiyê, Spasî û dengê lavijan hebe.
Te milet zêde kir, Tê şahiya wan jî mezin bikî. Di dema palehiyê de şahî çawa be, Di dema parvekirina talên de çoşbûn çawa be, Wê li pêş te jî wisa şa bibin.
“Miletno, bi gelê wî re şa bibin! Çimkî wê heyfa xwîna xulamên xwe bistîne, Bi tolstandinê bergîdana dijminên xwe bide Û gunehê ax û gelê xwe bibexişîne.”