Îşaya 64:7 - Kurmanji Încîl

⁷ Kesê gazî navê te dike, Kesê hişyar ku xwe li te digire, tuneye. Çimkî te rûyê xwe ji me veşart Û ji ber neheqiyên me, te em helandin.

Îşaya 64:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 10:9

Ji kerema xwe bi bîr bîne, Te wekî gilê şikil da min. Gelo tê careke din min bişînî axê?

Eyûb 8:4

Heke kurên te li dijî wî guneh bikin, Wî ew dane destê gunehê wan.

Zebûr 100:3

Bizanibin ku Xudan Xwedê ye. Wî em afirand, em yên wî ne, Em gelê wî, miyên mêrga wî ne.

Zebûr 14:4

Ma yên ku sûc dikin nabînin? Wek ku nan bixwin, gelê min dixwin. Û bang nakin Xudan.

Derketin 32:12

Wê çima Misrî bêjin: ‘Xwedê ji bo xerabiyê, ji bo ku wan li çiyan bikuje û wan ji ser rûyê erdê tune bike ew ji Misrê deranî’? Ji hêrsa xwe vegere. Fikra xwe biguhere û wê xerabiyê bi gelê xwe neke.

Îşaya 1:15

“Gava hûn destên xwe vekin, Ezê çavê xwe ji we bidim alî. Hûn çiqas jî dua bikin, Ezê guhdarî nekim. Hûn destbixwîn in.

Îşaya 27:5

An na, bila xwe bi hêza min ve bigire. Bi min re aştiyê çêke, Bi min re aştiyê çêke.”

Îşaya 45:9

Wey li wî ku devjeniya Afirînerê xwe dike. Di nav perçeyên dîzika axê de, Tu yek ji wan bi tenê yî. Ma gil dikare ji kesê şikil didê re bêje: “Tu çi çêdikî?” An “Çima çembilên min tuneye?”

Îşaya 50:2

Gava ez hatim çima kes tunebû? Çaxê min gazî kir, çima kesî bersiva min neda? Ma destê min ewqas kurt e Ku ez we xilas nekim? An hêza min tunebû Ku ez we rizgar nekim? Ez bi erzşikandina xwe deryayê ziwa dikim, Ez çeman dikim berî. Masiyên wan ji bêaviyê, Ji tîbûnê dimirin û bêhn didin.

Îşaya 54:8

Min bi lehiya xezebê Ji bo demeke kurt rûyê xwe ji te veşart, Lê ezê bi dilovaniya herheyî li te werim rehmê” dibêje Rizgarkarê te Xudan.

Îşaya 56:4

Çimkî Xudan wiha dibêje: “Ji nemêrên rojên min ên Septê digirin, Tiştên ku dilê min jê xweş in hildibijêrin Û qewîn bi peymana min digirin re

Îşaya 57:17

Ez ji ber qezenca neheq a wan hêrs bûm, Min li wan xist, rûyê xwe nixamt û ez hêrs bûm. Lê dîsa serhişkî kirin û dane ser riya xwe.

Îşaya 59:16

Wî dît ku kes tuneye, Ew şaş û metel ma ku navberkarekî tunebû. Loma wî bi zendê xwe rizgarî anî, Rastiya wî jê re bû piştgirî.

Îşaya 59:2

Ya ku hûn ji Xwedayê we veqetandin, Neheqiyên we ne. Gunehên we rûyê wî ji we veşart Ku ew nebihîze.

Îşaya 59:4

Kesê doza rast dike, Kesê ji bo edaletê diçe dîwanê nemaye. Ew bi valahiyê ewle ne û derewan dikin, Ew bi derdên kesên din avis in û xerabiyê tînin.

Îşaya 63:16

Çimkî bavê me tu yî, Tevî ku Îbrahîm bi me nizane Û Îsraêl me nas nake. Tu ya Xudan, tu bavê me yî. Ji demên berê ve navê te rizgarkarê me ye.

Yêremya 9:7

Loma Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Va ye, ezê wan safî bikim û biceribînim, Çimkî ez bi gelê xwe yê delal çiyê din bikim?

Hoşêya 5:15

Paşê ezê vegerim cihê xwe, Heta ew sûcên xwe qebûl bikin Û li rûyê min bigerin, li wir bimînim. Gava bikevin tengasiyê, wê li min bigerin.”

Hoşêya 7:14

Ji dil lavayî min nekirin, Lê li ser nivînên xwe dizarin. Ji bo dexil û şeraba nû Xwe bi kêran birîndar dikin, Pişta xwe didin min.

Hoşêya 7:7

Hemû wekî tenûra sincirî ne, Ew serekên xwe dadiqurtînin û dixwin. Tevahiya padîşahên wan ketin, Di nav wan de kesekî ku gazî min bike tuneye.

Melaxî 1:6

“Kur bavê xwe, xulam jî xweyê xwe birûmet dike. Madem ez bav im, ka rûmeta min?! Madem ez xweyî me, ka qedrê min?!” Xudanê Karîndar dibêje. “Kahinno! Kesên ku navê min nizim dikin! Hûn dibêjin: ‘Me navê te çawa nizim kiriye?’

Melaxî 2:10

Qey bavê me hemûyan ne yek e? Gelo Xwedayê ku em afirandine ne tekane ye? Madem wisa ye, çima em bêbextiya birayê xwe dikin û peymana bav û kalên xwe xera dikin?