Ya ku bajar ji bazirganiyê û ji fahîşetiyê qezenc kiriye wê ji Xudan re bê veqetandin. Wê nekeve xezîneyê û neyê veşartin. Ji bo ku heta têr bibin bixwin û cil û bergên baş li xwe bikin, wê qezenca wê ji wan kesan re be ku li hizûra Xudan rûdinin.
Çimkî Xudan wiha dibêje: “Va ye ezê aştiyê wekî çemekî, Dewlemendiya miletan wekî lehiya rabûyî berdim nav wê. Hûnê ji wê bimijin, di hembêzê de bên hilgirtin Û li ser çokên wê bên hejandin.
Wê ev bajar ji bo min û hemû miletên dinyayê yên ku tevahiya qenciya ez bi wan dikim bibihîzin, bibe navekî şahî, berzî û pesindanê. Wê ji ber hemû xêr û qenciya ku ez didim wan, bitirsin û bilerizin.’
Gava me bawerî bi Xudan Îsa Mesîh anî, Xwedê diyariya Ruhê Pîroz da me. Îcar, eger Xwedê eynî diyariya ku dabû me, dabe wan jî, hingê ez kî bûm, ku ez li ber Xwedê rabim.»
Birano, ez naxwazim ku hûn ji vê sirê bêhay bin, da ku hûn xwe zana nebînin. Sir ev e ku dilê pareke gelê Îsraêlê hişk bû, heta ku hejmara miletên ku wê xilas bibin temam bibe.
Em ji pîvanê der, yanî bi keda hinekên din pesnê xwe nadin. Lê hêviya me ew e ku, bi mezinbûna baweriya we, meydana me ya xebatê di nav we de hê firehtir bibe,
Hannayê wiha dua kir: “Dilê min, bi Xudan şa dibe, Yê ku hêza min zêde dike Xudan e, Li dijî dijminên xwe, bi te dipesinim, Bi rizgariya te dilşa dibim.