Îşaya 60:20 - Kurmanji Încîl

²⁰ Êdî wê roja te neçe ava Û heyva te xwe nede alî. Çimkî wê Xudan bibe ronahiya te ya herheyî, Wê rojên te yên şînê xilas bin.

Îşaya 60:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 27:1

Ronahî û rizgariya min e Xudan, Ez natirsim ji tu kesan. Hêza jiyana min e Xudan, Bo çi ezê bitirsim ji hinan?

Zebûr 84:11

Çimkî Xudan Xwedê roj û mertal e. Kerem û berziyê dide; Ji her kesê ku bi durustî dimeşe, tu qenciyê nadirixîne.

Îşaya 24:23

Wê heyv şermezar bibe, Wê roj sor bibe. Çimkî wê Xudanê Karîndar Li Çiyayê Siyonê, Li Orşelîmê padîşahiyê bike. Wê li pêş rîspiyên xwe Rûmeta xwe nîşan bide.

Îşaya 25:8

Belê wê mirin her û her daqurtîne. Wê Reb Xudan hêsirên çavan, Ji hemû rûyan paqij bike. Wê şerma gelê xwe, Ji tevahiya dinyayê rake. Çimkî Xudan wiha gotiye.

Îşaya 30:19

“Ya gelê Siyonê, şêniyên Orşelîmê! Bi rastî, êdî tê negirî. Helbet wê Xudan li ser hewara te Keremê nîşanî te bide. Çaxê bihîst, wê bersiva te bide.

Îşaya 30:26

Roja ku Xudan şikestiyên gelê xwe pêça Û birîna bi lêxistina xwe çêkiriye qenc kir, Wê ronahiya heyvê wekî ronahiya rojê bibiriqe. Wê ronahiya rojê heft qat be, Wekî ronahiya heft rojan.”

Îşaya 35:10

Wê kesên Xudan rizgar kirine vegerin, Wê bi stranan werin Siyonê. Wê şahiya herheyî li ser serê wan be. Wê bigihîjin kêf û şahiyê, Wê nalîn û keder bireve û here.

Îşaya 51:11

Wê kesên Xudan rizgar kirine vegerin Û bi stranan werin Siyonê. Wê şahiya herheyî li ser serê wan be. Wê bigihîjin kêf û şahiyê Û wê nalîn û keder bireve û here.

Îşaya 60:1

“Rabe bibiriqe! Çimkî ronahiya te hat. Rûmeta Xudan bi ser te ve hilat.

Îşaya 61:3

Alîkariya şîndarên Siyonê bikim Di şûna xweliyê de, tacê deynim serê wan, Di şûna şînê de, rûnê şahiyê bidim wan Û di şûna ruhgiraniyê de, cilê pesindanê bidim wan. Wê ji wan re darberûyên rastiyê bê gotin, Şaxên ku Xudan danîne Ku berziya wî nîşan bidin.

Îşaya 65:19

Ezê bi Orşelîmê dilgeş bim, Ezê bi gelê xwe şa bim. Wê êdî ne dengê girî, ne jî dengê hewarê li wir neyê bihîstin.

Yêremya 31:12

Wê bên û li bilindciyê Siyonê ji kêfan biqîrin, Ji bo qenciya Xudan –Dexil, şeraba nû, zeyt û berên pez û dewêr– Wê rûyê wan ronî be. Wê canê wan bibe wekî bexçeyekî avdayî Û careke din neçilmise.

Lavijên Şînê 5:21

Me li xwe bizivirîne ya Xudan, emê vegerin, Rojên me yên borî, wekî berê teze bike.

Amos 8:9

Gotina Reb Xudan ev e: “Wê rojê ezê danê nîvro rojê bibim ava Û dema tav û rojê erdê tarî bikim.

Zekeriya 14:7

Wê rojê wê rojeke taybet be ku tenê Xwedê bi wê rojê bizanibe. Wê ne şev hebe, ne jî roj hebe. Gava dibe êvar, wê ronahî derkeve.

Melaxî 4:2

Hûn kesên ku ji navê min ditirsin! Wê tava rastiyê li ser we derkeve ku bi tîrêjên xwe şifayê tîne. Çawa ku golikê ji axurê dipengizin, hûnê rabin herin.

Peyxam 21:23

Ne hewce ye ku roj û heyv bajêr ronahî bikin, çimkî rûmeta Xwedê wî ronahî dike û Berx çira wî ye.

Peyxam 21:4

Ewê ji çavên wan hemû hêstirên wan paqij bike û êdî mirin wê nebe. Êdî şîn û girîn, êş û elem jî wê nebin; çimkî tiştên berê bihûrîn.»