Wê heyv şermezar bibe, Wê roj sor bibe. Çimkî wê Xudanê Karîndar Li Çiyayê Siyonê, Li Orşelîmê padîşahiyê bike. Wê li pêş rîspiyên xwe Rûmeta xwe nîşan bide.
Wê her der bibe kulîlk, Wê şa be û bi kêf biqîre. Wê rûmeta Lubnanê, Rewnaqiya Karmel û Şaronê bê dayîn. Wê rûmeta Xudan, Rewnaqiya Xwedayê me bibînin.
Wê Xudan her aliyê Çiyayê Siyonê û ser civînên wê derê nava rojê, bi ewr û dûyê, şevê jî bi şewqa pêta êgir biafirîne. Wê xêliyek li ser hemû rûmetê be.
Heta rûspîtiya wê wekî biriqîna rojê Û rizgarbûna wê wekî xetîreyeke pêxistî derkeve, Ezê ji bo xatirê Siyonê bêdeng nemînin, Ji bo xatirê Orşelîmê rihet nebim.
Hûn kesên ku ji navê min ditirsin! Wê tava rastiyê li ser we derkeve ku bi tîrêjên xwe şifayê tîne. Çawa ku golikê ji axurê dipengizin, hûnê rabin herin.