Beriya ku tarî bikeve erdê Û lingên we li çiyayên tariya êvarê biterpile, Xwedayê xwe Xudan birûmet bikin. Çimkî gava hûn li benda ronahiyê ne, Wê Xudan rojê bizivirîne şevereş û taristana kûr.
Ma te Cihûda bi tevahî red kir? Ma dilê te ji Siyonê nefret dike? Ji bo çi te li me xist û şifaya me tuneye? Em li benda aştiyê man, qencî nehat. Em li hêviya dema şifayê bûn, tirs û saw hat.
Çavên te ewqas paqij in Ku li xerabiyê nanêrin. Tu nikarî neheqiyê ragirî. Tu çima li xayînan dinêrî? Gava xerab kesên ji xwe rastir dadiqurtînin, Tu çima bêdeng dimînî?