Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 59:9 - Kurmanji Încîl

9 Loma edalet ji me dûr e, Rastî nagihîje me. Em li hêviya ronahiyê ne, Lê va ye tarî! Em li hêviya çirûskê ne, Lê di taristanê de dimeşin.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 59:9
21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Wî riya min sinc kiriye, Ez nikarim derbas bibim, Li ser riya min tarî raxistiye.


Gava ez li benda qenciyê bûm, xerabî hat, Ez li hêviya ronahiyê bûm lê tarî hat.


Ji ber ku hûn nizanin û fêm nakin, Û di tarîyê de digerin, Hemû bingehên erdê dihejin.


Lê riya xeraban wekî taristana kûr e, Ew nizanin ji ber çi diterpilin.


Wê rojê wê li dijî wan wekî pêlên deryayê bikin xuşînî. Kesê li welêt binêre Wê tenê tarîtî û tengasiyê bibîne. Wê ronahî bi ewrên tarî bê nixamtin.


Em hemû wekî hirçan dikin miremir, Wekî kevokan pir dinalin. Em li hêviya edaletê ne, lê tuneye. Em li hêviya rizgariyê ne, lê ji me dûr e.


Edalet zivirandin û rastî li dûrî disekine. Çimkî dilsozî li meydana bajêr terpilî, Heqî nikare bikeve hundir.


Ew riya aştiyê nizanin Û li ser rêçikên wan edalet tuneye. Wan rêçikên xwe xwar kirin, Her kesê li ser wan diçe aştiyê nizane.


Wê birçî û neçar li nava welêt bigerin. Gava birçî bimînin wê hêrs bibin û naletê li Xwedê û padîşahên xwe bînin. Wê li jor


û li jêr binêrin. Wê ji taristan, tengasî û tarîtiya diltengiyê pêve tiştekî nebînin. Wê ber bi taristana kûr ve bêne ajotin.


Beriya ku tarî bikeve erdê Û lingên we li çiyayên tariya êvarê biterpile, Xwedayê xwe Xudan birûmet bikin. Çimkî gava hûn li benda ronahiyê ne, Wê Xudan rojê bizivirîne şevereş û taristana kûr.


Ma te Cihûda bi tevahî red kir? Ma dilê te ji Siyonê nefret dike? Ji bo çi te li me xist û şifaya me tuneye? Em li benda aştiyê man, qencî nehat. Em li hêviya dema şifayê bûn, tirs û saw hat.


Em li hêviya aştiyê man, lê qencî nayê, Em li benda şifayê man, va ye saw tê.


Wî ez ajotim û ne di ronahiyê de, Lê di tariyê de meşandim.


Ew di kuçeyan de wekî koran digerin. Ew bi xwînê ewqas mirdar in Ku tu kes xwe bi cilên wan nake.


Gotina Reb Xudan ev e: “Wê rojê ezê danê nîvro rojê bibim ava Û dema tav û rojê erdê tarî bikim.


Marotî li benda qenciyê dimînin û dilerizin. Lê bela ji Xudan daket û gihîşt ber dergehên Orşelîmê.


Çavên te ewqas paqij in Ku li xerabiyê nanêrin. Tu nikarî neheqiyê ragirî. Tu çima li xayînan dinêrî? Gava xerab kesên ji xwe rastir dadiqurtînin, Tu çima bêdeng dimînî?


Gava xelk dibêjin: «Dinya aştî û ewledarî ye», hingê wek êşa jina bizaro, helak wê ji nişkê ve bê ser wan û qet nikarin birevin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ