“Min mehserê bi tena serê xwe guvaşt Û li ba min ji gelan tu kes tunebû. Min bi hêrsa xwe ew guvaştin Û min bi xezeba xwe ew perçiqandin. Ava wan pijiqî ser cilên min Û hemû cilên min edimîn.
Xudan dibêje: “Ezê neheqiyên we Û neheqiyên bav û kalên we bidim we. Çimkî wan li serê çiyayan bixûr pêxistin Û li ser giran tinazê xwe bi min kirin. Loma ezê karên ku kirine bînim serê wan.”
Hûnê bibînin û wê dilê we şa be, Wê hestiyên we wekî giyayê nû teze bibe. Wê bê zanîn ku destê Xudan li ser xulamên wî Û xezeba wî li ser dijminên wî ye.
“Gazî tîravêjan û hemû kesên kevanan ditikînin bikin, Li dijî Babîlê bicivînin. Li derdora wê artêşgehan deynin, Bila tu kes nefilite. Bergîdana karê wê bidin, Çi kiribe, bînin serê wê. Çimkî wê li dijî Xudan, Li dijî Pîrozê Îsraêl quretî kir.
Çaxê ez şûrê xwe yê birqavêj tûj bikim Û ji bo dadbarkirinê bidim destê xwe, Ezê ji dijminên xwe tolê hilînim, Bergîdana kesên ji min nefret dikin bidim.
Şûrekî tûj ji devê wî derdikeve, da ku li miletan bixe û ew bi xwe wê bi gopalê hesin serweriyê li wan bike. Ew bi xwe wê mahsera şeraba xezeba Xwedayê karîndarê her tiştî ya dijwar biguvêşe.