Çimkî ehmeq ehmeqiyê dike Û bi dilê xwe neheqiyê dike Ku fesadiyê bike, Li ser Xudan tiştên şaş bibêje, Vala bihêle zikê birçiyan Û avê nede tîbûyiyan.
Te tu caran nebihîstibû, tu caran nizanibû, Ji demên berê ve jî guhên te ne vekirî bûn. Çimkî min zanibû tu gelekî xayîn î Û hê ji zikmakî ve ji te re serhildêr dihate gotin.
Rezê Xudanê Karîndar Mala Îsraêl e, Şaxê ew pê dilşa ye, Gelê wî Cihûda ye. Heqî bû hêviya wî, Lê wî dît qetilxwînî. Edalet bû hêviya wî, Lê tenê ma hewarî.
Ma tu ji kê tirsiyayî û ketî nava mitalan Ku tu derewan dikî? Ma tu çawa min bi bîr nayînî Û vê yekê naxî dilê xwe? Gelo ji ber ku ez demeke dirêj hiş bûm, Tu ji min natirsî?
“Heke tu Roja Septê binpê Û di roja min a pîroz de daxwaza dilê xwe nekî, Heke tu ji Roja Septê re: ‘Xweş e’ Û ji roja Xudan a pîroz re: ‘Birûmet e’ bêjî, Heke tu rûmetê bidî wê rojê, di riya xwe de nemeşî, Nedî pey daxwaza dilê xwe û gotinên vala nekî,
Dîsa jî her roj ew li min digerin Û dilê wan bi zanîna riyên min xweş dibin. Wekî miletekî ku rastiyê pêk aniye Û dev ji hikmên Xwedê bernedaye, Ew ji min hikmên rast dixwazin Û dilê wan bi nêzîkbûna Xwedê xweş dibin.
Wî çaxî gava hûn bikin gazî, Wê Xudan bersiva we bide. Hûnê bikin hewar Û wê bêje: ‘Va me ez!’ “Heke hûn nîr, Nîşandana tiliya xwe Û gotina xerab ji nava xwe rakin,
Ya Xudan, ya hêviya Îsraêl! Her kesên tu berdayî, wê şerm bikin. Kesên ji te dizivirin, wê li bin axê bên nivîsandin. Çimkî wan Xudanê kaniya ava jiyanê berda.
ji bo ku we canê xwe ji rê derxistibû. We bixwe ez şandim ba Xwedayê xwe Xudan û got: ‘Ji bo me ji Xwedayê me Xudan re dua bike û li gorî her tiştê ku Xwedayê me Xudan dibêje, ji me re jî bêje û emê bikin.’
Gotina Xudan a pêşî ku bi riya Hoşêya hat ev e: Xudan ji Hoşêya re got: “Here ji zinakaran jinekê ji xwe re bîne ku jê zarokên zinayê çêbin. Ji ber ku gelê welêt dev ji min berda, zinayê dike.”
“Kengê min xwest şifayê bidim Îsraêl, Sûcên Efrayîm, Xerabiyên Sameryayê derdikevin meydanê. Ew hîle dikin. Diz dikevin malan, Li derve komên rêbiran şelandinê dikin.
Wisa jî ziman agir e. Di nav endamên bedena me de ziman dinyayeke xerabiyê ye. Ew tevahiya mirov qirêjî dike, ji dojehê pêtê distîne û çerxa jiyana me dike pêta agir.
Yêşû ji tevahiya gel re got: “Va ye ev kevir, wê ji me re bibe şahid. Çimkî wî hemû gotinên ku Xudan ji me re gotin bihîstin. Heke hûn bi Xwedayê xwe re dilsoz nebin, wê ev kevir li dijî we bibe şahid.”