Milyaketê Xwedayê ku li pêşiya artêşa Îsraêliyan rêve diçû cihê xwe guhert û da pey wan. Stûna ewran jî ya ku li pêşiya wan bû, cihê xwe guhert û li pişt wan sekinî.
Roja ku Xudan şikestiyên gelê xwe pêça Û birîna bi lêxistina xwe çêkiriye qenc kir, Wê ronahiya heyvê wekî ronahiya rojê bibiriqe. Wê ronahiya rojê heft qat be, Wekî ronahiya heft rojan.”
“Min riyên wan dîtin, lê ezê şifayê bidim wan. Ezê rêberiya wan bikim. Ezê bi teseliyê bergîdana wan bidim, Kesên ji wan şînê dikin jî ezê teselî bikim.
Heta rûspîtiya wê wekî biriqîna rojê Û rizgarbûna wê wekî xetîreyeke pêxistî derkeve, Ezê ji bo xatirê Siyonê bêdeng nemînin, Ji bo xatirê Orşelîmê rihet nebim.
Hûn kesên ku ji navê min ditirsin! Wê tava rastiyê li ser we derkeve ku bi tîrêjên xwe şifayê tîne. Çawa ku golikê ji axurê dipengizin, hûnê rabin herin.
Çimkî dilê vî gelî hişk bûye, Guhên wan giran bûne Û wan çavên xwe girtine. Nebe ku ew bi çavên xwe bibînin Û bi guhên xwe bibihîzin Û bi dilê xwe fêm bikin Û vegerin ku ez wan qenc bikim.›