Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 57:17 - Kurmanji Încîl

17 Ez ji ber qezenca neheq a wan hêrs bûm, Min li wan xist, rûyê xwe nixamt û ez hêrs bûm. Lê dîsa serhişkî kirin û dane ser riya xwe.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 57:17
29 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ya ku çav dibîne ji ya ku canê mirov dixwaze çêtir e. Ev jî pûç e û wek ketina pey bayê ye.


Wey li wî miletê guneh dike, Gelê neheqî li xwe barkirî, Ziriyeta xerabkaran, Zarokên xerabûyî! Wan dev ji Xudan berda Û Pîrozê Îsraêl kêm dît. Wan pişta xwe danê.


Welatê wan bi zêr û zîv tije ye, Dawiya xezîneyên wan tuneye. Welatê wan bi hespan tije ye, Dawiya erebeyên wan ên şer tuneye.


Ma kî Aqûb da şelandin? Ma kî Îsraêl da destê talankaran? Ew Xudan e ku me li dijî wî guneh kir, Ma ne wisa ye? Wan nexwest di riyên wî de bimeşin, Wan guhdariya Şerîeta wî nekir.


Bi rastî, tu yî Xwedayê ku xwe vedişêre, Ya Xwedayê Îsraêl, ya Rizgarkar!


Rast e, ev se têrnexwar in, Nizanin têrbûn çi ye. Ew şivanên nezan in. Gava her kesî qezenc kir, Hemûyan da ser riya xwe.


Ya Xudan, zêde hêrs nebe, Neheqiyê her û her bi bîr neyîne. Em lava dikin li me binêre, Em hemû gelê te ne.


Kesê dewarekî serjê dike, Wekî wî kesî ye ku mirovekî dikuje. Kesê berxekî dike qurban, Wekî wî kesî ye ku stûyê kûçikekî dişikêne. Kesê pêşkêşiya dexlê pêşkêş dike, Wekî wî kesî ye ku xwîna berazan pêşkêş dike. Kesê wekî pêşkêşiya bîranînê, guniyê dişewitîne, Wekî wî kesî ye ku diperize pûtan. Wan kesan riyên xwe hilbijartin, Canê wan bi kirêtiyên wan xweş e.


Ezê li benda Xudan bimînim ku rûyê xwe ji Mala Aqûb veşartiye. Ezê hêviya xwe pê ve girê bidim.


Gel li yê ku li wan xistiye venegeriya, Li Xudanê Karîndar negeriya.


“Min beredayî li kurên we xist, Wan terbiye qebûl nekir. Çawa ku şêr helak dike, Şûrê we pêxemberên we kuştin.


“Lê çav û dilê te tenê li ser qezenca neheq e. Tu li pey rijandina xwîna bêsûcan, Neheqî û zordestiyê dikevî.”


Gotina Xudan ev e: “Ya kurên çivanok, vegerin! Çimkî xweyê we ez im. Ezê yekî ji bajarekî, diduyan jî, ji malbatekê hildim û we bînim Siyonê.


“Ya kurên çivanok, vegerin! Ezê we ji çivanokiya we baş bikim.” Gel dibêje: “Va ye em hatin ba te, Çimkî Xwedayê me Xudan tu yî.


Ya Xudan, ma çavê te ne li ser rastiyê ye? Te li wan xist, lê ew li ber xwe neketin, Te ew qedandin, lê wan terbiye qebûl nekir. Wan rûyê xwe ji kevir hişktir kir û nexwest vegerin.


Bajarê li ber ava boş rûdine Û gelek xezîneyên wî hene! Dawiya te hat, tayê jiyana te hatiye qetandin.


“Çimkî ji biçûkan heta mezinan, Çavê her kesî li ser qezenca neheq e. Ji pêxemberan heta kahinan, hemû hîlekar in.


Loma ezê jinên wan bidim kesên din Û zeviyên wan bidim dagirkeran. Çimkî ji biçûkan heta mezinan, Çavê her kesî li ser qezenca neheq e. Ji pêxemberan heta kahinan, hemû hîlekar in.


Min guhdarî kir û bihîst, lê ew rast nabêjin. Tu kes ji xerabiya xwe poşman nabe, Tu kes nabêje: Wey min çi kir?! Herkes wekî hespê ku di şer de dide cirîdan, Vedigere ser riya xwe.


Û ji wan re got: «Hay ji xwe hebin û xwe ji her cûreyê çavbirçîtiyê biparêzin. Çimkî jiyana mirov ne bi pirrbûna malê wî ye.»


Loma xwestekên xwe yên dinyayî, fuhûşî, pîsîtî, şehwet, xwesteka xerab û çavbirçîtiya ku pûtperestî ye, bikujin.


Lê ew ên ku dixwazin dewlemend bibin, dikevin ceribandinê, xefikê û pey gelek xwestekên bêhiş û ziyanker, yên ku mirov dixewirînin nav helakbûn û wêranbûnê.


Çavên wan tije zîna ye, ji gunehkirinê têr nabin û canên xilupilo dixapînin. Dilê wan hînî çavbirçîtiyê bûye, ew zarokên nifirê ne.


Bi çavbirçîtiya xwe, ewê bi peyvên xapînok li ser pişta we biçêrin. Dîwanbûna ku ji berê ve ji bo wan e, dereng namîne û helaka wan naponije.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ