Îşaya 56:12 - Kurmanji Încîl

¹² Ew dibêjin: “Werin em şerabê bînin Û têra xwe meyê vexwin. Wê sibê jî wekî îro be Û wê gelekî zêdetir be.”

Îşaya 56:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 24:23

Gava ew ewlehiyê dide wan, ew tên piştgirîkirin, Çavê wî li ser riyên wan e.

Zebûr 10:6

Di dilê xwe de dibêje, «Ez nahejim, Tu car ber bi felaketê ve nabezim.»

Methelokên 20:1

Şerab dike tinazkar, mey dike xirecir, Her kesê ji ber wan tê xapandin, ne şehreza ye.

Methelokên 23:35

Tê bêjî: “Li min xistin lê ez ne êşiyam, Li min dan lê bi xwe nehesiyam. Ezê kengê hişyar bim Ku ez dîsa vexwim?”

Methelokên 27:1

Pesnê xwe bi sibê nede, Çimkî tu nizanî wê ew roj çi bîne.

Waiz 2:24

Ji bo mirovan ji xwarin, vexwarin û şakirina canî ya bi kedê çêtir tiştek tuneye. Min dît ku ev jî, ji Xwedê ye.

Îşaya 5:11

Wey li wan kesan ku serê sibê zû radibin Û didin pey meyê. Ew derengê şevê jî şerabê vedixwin Heta ku li hev sor dibin.

Îşaya 5:12

Di ziyafetên wan de, Çeng û tembûr, def û bilûr tê lêxistin, Şerab tê vexwarin. Lê ew bala xwe nadin karên Xudan, Li kirinên destê wî nanêrin.

Îşaya 5:22

Wey li wan kesan ku di vexwarina şerabê de xurt in, Di tevlihevkirina meyê de jêhatî ne.

Yêremya 18:18

Wî çaxî wan got: “Werin, em li dijî Yêremya pîlan bikin. Çimkî ji kahin Şerîet, ji şehreza şêwir û ji pêxember jî gotin qet kêm nabe. Werin, em bi gotinan lê bixin û guhdariya gotineke wî jî nekin.”

Hoşêya 4:11

“Zina, şeraba kevin û şeraba nû Hiş û aqil di serê mirovan de nahêlin.

Amos 4:1

Ya çêlekên Başanê yên li Çiyayê Sameryayê, Guh bidin vê gotinê! Ya jinên ku zordariyê li belengazan dikin, hejaran diperçiqînin Û ji mêrên xwe re dibêjin: “Bîne, em vexwin!”

Nahûm 1:10

Wekî stiriyan li hev pêçayî, Wekî vexwariyan serxweş bûn, Wekî pûş, ew bi tevahî daqurtandin.

Lûqa 21:34

«Hay ji xwe hebin ku bi xwarina zehfî, serxweşî û bi xemên vê jiyanê dilê we giran nebe û ew roj ji nişkê ve wek dafikekê bi ser we de neyê.

Korîntî I, 15:32

Eger min li Efesê şer kir, wek ku min bi heywanên hov re kiribe, feyda vê ji bo min çi ye? Eger mirî neyên rakirin, «Em bixwin û vexwin, çimkî emê sibê bimirin.»

نامَ بُ تیتوس 1:7

Çimkî çavdêrekî ku şahneyê Xwedê be, divê bêqusûr be, xwe dernexe pêş, zû hêrs nebe, ne bindestê şerabê be, ne zordar be, li pey qezenca ne rast nekeve;