Lê niha ya Aqûb, Afirînerê te, Ya Îsraêl, Xudanê şikil daye te wiha dibêje: “Netirse, çimkî min tu rizgar kirî. Min bi navê te gazî te kir, Tu yê min î.
Xudanê rizgarkarê we, Pîrozê Îsraêl wiha dibêje: “Ji bo xatirê we Ezê artêşekê bişînim Babîlê û birevînim. Ezê hemû Kildaniyan nizim bikim Ku bi gemiyên xwe qure ne.
Pîrozê Îsraêl, Xudanê şikil daye wî wiha dibêje: “Ma hûn dikarin li ser pêşeroja zarokên min Ji min bipirsin Û li ser karên destê min Li min emir bikin?
Her kesê ku li welêt bereket bixwaze, Wê ji Xwedayê dilsoz bixwaze. Her kesê ku li welêt sond bixwe, Wê li ser Xwedayê dilsoz sond bixwe. Çimkî tengasiyên berê hatin jibîrkirin Û bi tevahî ji ber çavê min hatin veşartin.
Wê rojê ezê bi heywanên çolê re, Bi teyrên ezmanan re, Bi afirîdên ku bi erdê ve dişêlin re, Ji bo gelê xwe peymanekê çêkim; Ezê ji welêt şûr, kevan û şer rakim, Ezê wan di nav ewledariyê de razînim.
Ji rojhilat heta rojava wê navê min li nav miletan mezin be! Wê li her derî li ser navê min bixûr were pêxistin û diyariyên paqij werin pêşkêşkirin. Çimkî wê navê min li nav miletan mezin be!” Xudanê Karîndar dibêje.
Gava binê lingên kahinên Sindoqa Xudanê ku Rebê tevahiya dinyayê ye hildigirin, pê li ava Çemê Şerîayê bikin, wê ava ji jor tê bê birin û li cihekî kom bibe.”
Milyaketê heftan li boriyê xist û li ezmên dengên mezin çêbûn ku digotin: «Padîşahiya dinyayê bû ya Xudanê me û ya Mesîhê wî. Ewê her û her padîşahiyê bike».