Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 51:9 - Kurmanji Încîl

9 Hişyar be! Hişyar be! Ya zendê Xudan, hêzê li xwe bike! Wekî rojên qedîm, Wekî dema nifşên berê hişyar be! Ma yê ku Rahavê perçe kir Û cinawirê deryayê birîndar kir ne tu bûyî?

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 51:9
40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ew bi hêza xwe deryayan diçeliqîne, Bi fêmdariya xwe Rahav diperçiqîne.


Xwedê hêrsa xwe venagerîne, Alîkarên Rahav xwe li ber wî ditewînin.


Hêza xwe nîşan bide ya Xudan! Emê pesnê berziya te bidin, bi stran.


Ey Xwedê, me bi gohên xwe bihîst, Bav û kalên me ji me re gotin, Ka te çi kiriye di rojên wan de, di dema borî de.


Te bi destê xwe berda miletan, Û ew bi cih kirin li şûna wan; Te şikand miletan, Belê firehî anî ji bo wan.


Hişyar be ya Reb! Bo çi tu radizêyî? Rabe û her û her me bernede.


Bo çi tu dinixêmî rûyê xwe, Bo çi, tu jibîr dikî cefa û bindestiya me?


Bi ser ku ez bêrî me, Xwe amade dikin, ji bo êrîşkirina min. Rabe, hişyar be, were alîkariya min!


Bi hêrs rabe, ya Xudan! Bilind bibe li hember xezeba dijminên min! Hişyar bibe ji bo min! Edaletê tu emir bike.


Rojên çûyî, Ez salên dewrên çûyî fikirîm.


Hingê Reb wek ku ji xewê hişyar bibe, Wek zilamê ku ji ber şerabê diqîre, hişyar bû.


«Di nav yên ku min dinasin de, Ezê Rahav û Babîlê bibîr bînim, Va ye Filîstî, Sûr û Hebeş. Ev mirov li wê derê çêbûne.»


Te Rahab, wek zilamekî kuştî pelçiqand, Bi hêza zendê xwe, dijminê xwe ji hev qetand.


Ezman yên te ne, erd jî; Dinê û tijehiya wê, te ava kir.


Xudan serweriyê dajo, bi rewnaqî rapêçandî, Hêzê li xwe kiriye, bi hêzê rapêçandî. Dinya zexim hatiye avakirin, naleqe.


“Loma ji gelê Îsraêl re bêje: ‘Ez Xudan im. Ezê we ji bin barê Misriyan derînim û we ji koletiya wan azad bikim. Ezê bi zendê xwe yê dirêjkirî wan bi giranî ceza bikim û we rizgar bikim.


Wê rojê wê Xudan Bi şûrê xwe yê dijwar, mezin û hêzdar, Livyetanê marê ku zû direve, Livyetanê marê ku fetlometlo diçe, ceza bike. Wê ejderhayê li deryayê bikuje.


Çimkî alîkariya Misrê pûç û beredayî ye, Loma min navê wir kir ‘Rahava Bêkêr.’


Rabe! Rabe! Ya Orşelîm, rabe ser lingan! Te ji destê Xudan, Ji kasa xezebê ya wî vexwar. Te şerbika sersemiyê heta ritama wê vexwar û qedand.


Rastiya min nêzîk e, Rizgariya min hate meydanê. Wê zendên min serweriya gelan bikin. Wê kesên keviyên deryayan li benda min bin Û bi zendê min hêvî bikin.


Hişyar be! Hişyar be! Ya Siyon, hêza xwe li xwe bike! Ya Orşelîm, bajarê pîroz! Cilên xwe yên xweşik li xwe bike! Çimkî wê kesên qirêj û bêsinet, Êdî nekevin hundirê te.


Xudan li ber çavê hemû miletan Zendê xwe yê pîroz hilda. Hemû mirovên binê dinyayê jî Wê rizgarkirina Xwedayê me bibînin.


Kê baweriya xwe bi xebera me anî? Zendê Xudan ji kê re xuya bû?


Xudan bi destê xwe yê rastê Û bi zendê xwe yê hêzdar sond xwar: “Ezê dexlê te, ji bo ku bibe xwarin êdî nedim dijminên te, Wê xerîb şeraba te ya nû êdî venexwin Ku te di ber de ked daye.


Wekî wan rojên ku te em ji welatê Misrê deranîn, Kerametan nîşanî gelê xwe bide!


Wey li wî ku ji pûtê darîn re dibêje: ‘Hişyar bibe!’ Ji kevirê lal re dibêje: ‘Rabe ser xwe!’ Ma pût rê nîşan dide? Va ye, bi zêr û zîv hatiye pêçan, Lê di navê de hilma jiyanê tuneye.


Tu rabûyî ku gelê xwe Û kesê kifşkirî rizgar bikî. Te serê mala kesê xerab pelişand, Ji serî heta binî hilweşand. Sela


Wê ji deryaya tengasiyê derbas bibin, Lê wê pêlên deryayê bitepisin. Wê tevahiya kûrahiyên Nîlê ziwa bibin. Wê quretiya Aşûrê bê nizimkirin, Wê gopalê ji destê Misrê bê standin.


Hemû beşer, li ber Xudan hiş bin! Ji ber ku ew ji warê xwe yê pîroz rabû û tê.


Wî bi zendê xwe qudreta xwe nîşan da, Û wî, yên di dilê xwe de pozbilind ji hev belav kirin.


Ev çêbû, da ku gotina Îşaya pêxember bê cih: «Ya Xudan, kê bi xebera ku me da bawer kir? Û zendê Xudan ji kê re hat diyarkirin?»


Û Xwedê got: ‹Ezê wî miletê ku ewê jê re koletiyê bikin, ceza bikim› û ‹Piştî van tiştan wê ji wê derê derkevin û li vî cihî biperizin min.›


Ma tu îlahekî wekî ku Xwedayê we Xudan li ber çavê we li Misrê kir, bi ceribandinan, bi nîşanan, bi kerametan, bi şer, bi destê hêzdar û zendê dirêjkirî, bi kirinên mezin û tirsdar, çû û ji nav miletekî, ji bo xwe miletekî din deranî?


«Ya Xudan, Xwedayê karîndarê her tiştî, Yê ku Hebû û Yê ku Heye, Em ji te re şikir dikin; Çimkî te hêza xwe ya mezin stand Û te dest bi hukumdariya xwe kir.


Ejderê mezin yê ku jê re Îblîs û Şeytan tê gotin, ew marê kevin ê ku hemû dinya xapandiye, ew û milyaketên wî pê re hatin avêtin ser rûyê erdê.


Gîdyon got: “Ax ezbenî, heke Xudan bi me re ye, çima ev hemû tişt hatin serê me? Ka kerametên bav û kalên me ji me re digotin? Ma wan ji me re negot: ‘Xudan em ji Misrê deranîn?’ Lê Xudan niha dev ji me berda. Wî em dan destê Mîdyaniyan.”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ