Îşaya 51:20 - Kurmanji Încîl

²⁰ Kurên te ji hiş çûne. Ew wekî xezalên dafikan, Li ser serê her kuçeyan ketine. Bi xezeba Xudan, Bi erzşikandina Xwedayê te têr bûne.

Îşaya 51:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Îşaya 29:9

Xwe şaşomaşo bikin, Şaş û metel bimînin. Xwe kor bikin û nebînin. Serxweş bin, lê ne bi şerabê, Bişewişin, lê ne ji ber meyê.

Îşaya 40:30

Ciwan jî diwestin û qels dibin, Xort diterpilin û dikevin.

Îşaya 49:26

Ezê kesên li te zordariyê dikin, Goştê wan bi wan bidim xwarin. Çawa ku şeraba şîrîn vexwaribin, Wê bi xwîna xwe serxweş bibin. Wê hemû beşer bizanibin Ku Xudanê tu rizgar kiriye ez im. Rizgarkarê te, Hêzdarê Aqûb ez im.”

Îşaya 5:25

Loma hêrsa Xudan li dijî gelê wî rabû. Wî destê xwe dirêj kir û li wan xist. Çiya lerizin û cendek wekî zibil, Di nav kuçeyan de man. Lê dîsa jî hêrsa Xudan daneket, Destê wî li dijî wan dirêjkirî ma.

Îşaya 51:17

Rabe! Rabe! Ya Orşelîm, rabe ser lingan! Te ji destê Xudan, Ji kasa xezebê ya wî vexwar. Te şerbika sersemiyê heta ritama wê vexwar û qedand.

Îşaya 51:21

Loma ya bindesto, bibihîze! Ya serxweşo, lê ne serxweşê şerabê!

Îşaya 66:15

Çimkî va ye wê Xudan bi êgir were Û wê erebeyên wî yên şer wekî babelîskê bin Ku hêrsa xwe bi xezebê Û erzşikandina xwe bi pêta êgir bergîdan bide.

Îşaya 8:21

Wê birçî û neçar li nava welêt bigerin. Gava birçî bimînin wê hêrs bibin û naletê li Xwedê û padîşahên xwe bînin. Wê li jor

Yêremya 14:16

Ew gelê ku pêxemberiyê ji wan re dikin, wê ji ber şûr û xelayê ber bi kuçeyên Orşelîmê ve bên avêtin. Wê kesekî wî gelî; jin, kur û keçên wî gelî veşêre tunebe. Çimkî ezê xerabiya wan bi ser wan de bînim.

Yêremya 14:18

Ez herim zeviyê, ezê kesên bi şûr hatine kuştin, Ez herim bajêr, ezê kesên ji ber xelayê nexweş in bibînim. Çimkî pêxember jî, kahin jî, Li seranserê welêt digerin lê tiştekî nizanin.’”

Lavijên Şînê 1:15

Reb hemû mêrxasên min ji nav min avêtin, Dema şikandina xortên min li dijî min kifş kir. Wekî tiriyê ser mehserê, Xudan Cihûdaya keça xama guvaşt.

Lavijên Şînê 1:19

Min gazî hezkiriyên xwe kir, Lê wan ez xapandim. Gava li pey xwarinê digeriyan Ku hêza xwe vegerînin, Kahin û rîspiyên min li bajêr mirin.

Lavijên Şînê 2:19

Rabe! Di destpêka nobetên şevê de biqîre! Li ber Reb dilê xwe wekî avê birijîne! Destên xwe, ji bo canên zarokên xwe hilde, Ew li ser her kuçeyê ji birçîbûnê xayîs dibin.

Lavijên Şînê 4:11

Xudan xezeba xwe bi tevahî barand, Kela hêrsa wî rijiya. Wî agirê hîmê Siyonê daqurtandin, Li nav wê bixwe pêxist.

Lavijên Şînê 4:2

Zarokên Siyonê yên hêja Yên ku wekî zêrê xas tên wezinandin, Mîna dîzikê û karekî destê cerçêker hatin hesibandin.

Lavijên Şînê 5:13

Xortan beraş gerandin, Zarok di bin êzingan de terpilîn.

Dubarekirina Şerîetê 14:5

pezkovî, xezal, gakovî, bizina çiyê, ask, karxezal û miya çiyê.

Dubarekirina Şerîetê 28:20

“Ji ber ku te bi her karê destê xwe yên xerab dev ji Xudan berda, heta tu helak û tune bî, wê Xudan naletê, tirsa mezin û neserketinê bi ser te de bîne.

Peyxam 14:10

ew jî wê ji şeraba hêrsa Xwedê ya ku safî di kasa xezeba wî de hatiye amadekirin vexwe û li ber milyaketên pîroz û li ber Berx bi êgir û bi kewkurtê ezab wê li wî bê kirin.