Îşaya 51:13 - Kurmanji Încîl

¹³ Xudanê Afirînerê te ezmanan tikandiye Û bingeha dinyayê daniye, te ji bîr kir. Her roj, erê hergav Tu ji ber xezeba zordar ditirsî Ku ji bo wêrankirinê xwe amade dike ditirsî. Lê ka xezeba zordar li ku ye?

Îşaya 51:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Ester 5:14

Jina wî Zereş û hemû dostên wî jê re got: “Bila darekî ku pêncî gaz bilind e bê daçikandin û ji padîşah re bêje ku serê sibê Mordexay li wir bê daleqandin. Paşê bi dilekî rihet bi padîşah re here ziyafetê.” Ev pêşniyar bi dilê Haman bû û wî darê daleqandinê daçikand.

Ester 7:10

Bi vî awayî Haman bi darê ku ji bo Mordexay amade kiribû ve hat daleqandin. Bi vê yekê re hêrsa padîşah jî kêm bû.

Eyûb 37:18

Gelo tu pê re dikarî ezmanan belav bikî Ku wekî neynikeke rijandî saxlem be.

Eyûb 9:8

Ew tenê dikare ezmanan bitikîne Û li ser pêlên deryayê dimeşe.

Zebûr 104:2

Tu yî, yê ku ronahiyê wek xiftan li xwe pêçayî. Tu ezmanan, wek konekî ditikînî.

Zebûr 106:13

Belê karên wî zû jibîr kirin, Li benda şîreta wî neman.

Zebûr 76:10

Ya rast, xezeba mirov ji te re pesindan e, Xezeba bermayî, ji bo te bêziyan e

Îşaya 10:24

Loma Reb Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Ya gelê min ê li Siyonê rûdine! Ji Aşûriyan netirse ku wekî Misriyan bi gopalan li te xistibûn û bi daran li dijî te rabûbûn.

Îşaya 14:4

tê tinazên xwe bi Padîşahê Babîlê bikî û bêjî: “Dawiya yê zalim çawa hat! Dawiya zordariyê çawa hat!”

Îşaya 16:4

Bila qewitandiyên Moavê li ba te bimînin, Sitara me ji wî kesî bike ku xera dike.” Gava zordar neman û xerakirin sekinî, Gava kesên bi lingên xwe diperçiqînin ji welêt rabûn,

Îşaya 17:10

Çimkî te Xwedayê rizgariya xwe ji bîr kir, Zinarê ku te kiribû sitara xwe bi bîr neanî. Loma tu şaxên xweş datînî Û dêliyên xerîb diçînî.

Îşaya 40:21

Ma hûn pê nizanin? Ma we nebihîstiye? Ma ji destpêkê ve ji we re nehatiye gotin? Ma we ji danîna bingeha dinyayê fêm nekiriye?

Îşaya 40:22

Yê ku li ser qûbeya dinyayê rûdine Û şêniyên wê jê re wekî kulî ne, ew e. Yê ku ezmanan wekî perdeyekê ditikîne Û ji bo rûniştinê wekî konekî datîne ew e.

Îşaya 42:5

Xwedê Xudanê ku Ezman afirandiye û tikandiye, Dinya û berên wê raxistiye, Hilm dide gelên li ser wê Û ruh dide kesên li ser dimeşin wiha dibêje:

Îşaya 43:1

Lê niha ya Aqûb, Afirînerê te, Ya Îsraêl, Xudanê şikil daye te wiha dibêje: “Netirse, çimkî min tu rizgar kirî. Min bi navê te gazî te kir, Tu yê min î.

Îşaya 44:24

Xudanê rizgarkarê te, yê ku di zik de şikil da te wiha dibêje: “Ez Xudan im. Yê ku her tiştî afirand, Yê ku xwe bi xwe ezman tikand Û bi tena serê xwe erd raxist, ez im.

Îşaya 45:12

Min dinya bi destên xwe çêkir Û li ser wê mirov afirandin. Destên min ezman tikand, Min li hemû nexşên ezmanan emir kir.

Îşaya 45:18

Çimkî Xudanê ku ezmanan afirandiye –Ew Xwedê ye!– Yê ku erdê çêkiriye û şikil dayê, Yê ku asê kiriye û vikîvala neafirandiye Şikil dayê ku li ser were rûniştin wiha dibêje: “Ez Xudan im û yekî din tuneye.

Îşaya 48:13

Bingeha dinyayê min bi destê xwe danî, Destê min ê rastê jî ezman pehn kir. Gava ez gazî wan dikim, Bi hev re li ber min disekinin.

Îşaya 49:26

Ezê kesên li te zordariyê dikin, Goştê wan bi wan bidim xwarin. Çawa ku şeraba şîrîn vexwaribin, Wê bi xwîna xwe serxweş bibin. Wê hemû beşer bizanibin Ku Xudanê tu rizgar kiriye ez im. Rizgarkarê te, Hêzdarê Aqûb ez im.”

Îşaya 54:14

Tê bi edaletê xurt, Ji zordestiyê dûr bî. Tê qet netirsî. Wê helakbûn ji te dûr be, Wê qet nêzîkî te nebe.

Îşaya 57:11

Ma tu ji kê tirsiyayî û ketî nava mitalan Ku tu derewan dikî? Ma tu çawa min bi bîr nayînî Û vê yekê naxî dilê xwe? Gelo ji ber ku ez demeke dirêj hiş bûm, Tu ji min natirsî?

Îşaya 7:4

Jê re bêje: ‘Hay ji xwe hebe, aram be û ji van herdu perçeyên êzingên nîvşewitî, ji hêrsa dijwar a Resînê Padîşahê Aramê û kurê Remalya netirse. Bila dilê te wêrek be.

Îşaya 9:4

Çimkî çawa ku te di roja Mîdyanê de şikandin, Tê nîrê li ser wan dibe bar, Darê zilma li ser milê wan, Gopalê li ser pişta wan bişikênî.

Yêremya 2:32

Ma keçik xemlên xwe, Yan bûk cihêzê xwe ji bîr dike? Lê gelê min, rojên bêhesab ez ji bîr kirim.

Yêremya 38:19

Wî çaxî Sîdqiyayê Padîşah ji Yêremya re got: “Ez ditirsim min bidin destê Cihûdayiyên ku teslîmê Kildaniyan bûne û ewê jî min rezîl bikin.”

Yêremya 41:18

Çimkî ew ji Kildaniyan ditirsiyan. Ji ber ku Îsmaîlê kurê Natanya, Gedalyayê kurê Ahîqam ê ku Padîşahê Babîlê ew kiribû waliyê welêt kuştibû, ew ji wan ditirsiyan.

Yêremya 51:15

“Wî bi hêza xwe erd afirand, Bi şehrezayiya xwe dinya danî Û bi fêmdariya xwe ezman tikand.

Yêremya 51:19

Para Aqûb ne wekî wan e, Çimkî Yê ku şikil dide her tiştî ew e Û Îsraêl eşîra mîrasa wî ye. Navê wî Xudanê Karîndar e.

Daniyêl 3:15

Gava hûn dengê boriyê, neyê, lîrê, qanûnê, çengê, defê û dengên her cure amûrên muzîkê bibihîzin, hûn deverû herin erdê û biperizin gelek baş e! Lê heke hûn neperizin, hûnê yekser bên avêtin nav tenûra sincirî! Wî çaxî emê bibînin, wê kîjan îlah we ji destê min rizgar bike?”

Daniyêl 3:18

Ew me rizgar neke jî, tu bizanibe ku ya padîşah, emê ji îlahên te re xulamiyê nekin û neperizin peykerê zêrîn ê ku te daniye.”

Daniyêl 3:19

Nebûxadnessar gelek li Şadrak, Mêşak û Eved-Nego hêrs bû û mirûzê wî tirş bû. Wî emir kir ku tenûr, heft car ji caran bêtir bê sincirandin.

شُله رسولا 12:23

Û di cih de, ji ber ku wî rûmet nedabû Xwedê, milyaketekî Xudan li wî xist, kurmî bû û mir.

Korîntî I, 1:20

Ma yê zana li ku derê ye? Yê Şerîetzan li ku derê ye? Devjenîkerê şehreza yê vê dinyayê li ku derê ye? Ma Xwedê şehrezayiya dinyayê venegerand bêaqiliyê?

Korîntî I, 15:55

Hey mirinê, kanê serketina te li ku derê ma? Hey mirinê, kanê derziya te li ku derê ma?»

Dubarekirina Şerîetê 32:18

Erê te Zinarê ku tu çêkirî ji bîra xwe deranî, Te Xwedayê tu afirandî ji bîr kir.

Dubarekirina Şerîetê 6:12

hay ji xwe hebin ku hûn Xudan ji bîr nekin ku wî hûn ji welatê Misrê, ji warê koletiyê deranî.

Dubarekirina Şerîetê 8:11

Hay jê hebin ku hûn Xwedayê xwe Xudan ji bîr nekin û van emir, rêbaz û qanûnên ku ez îro li we dikim pêk bînin.

Îbranî 11:15

Û bi rastî, eger wan bêriya dera ku jê derketibûn bikirana, ji bo vegerînê fersenda wan wê hebûya.

Peyxam 19:20

Û cenawir û pêxemberê derewîn bi wî re, bi hêsîrtî hatin girtin. Pêxemberê derewîn ew bû ku li ber cenawir nîşanên mezin dikirin û bi wan nîşanan ew ên ku deqa cenawir distandin û ji sûretê wî re diçûn ser çokan, dixapandin. Ev herduyên ha sax hatin avêtin nav gola êgir a ku bi kewkurtê dişewite.

Peyxam 20:9

Ew derketin ser pehnahiya erdê û hawirdora wargehê pîrozan û bajarê hezkirî girtin. Lê ji ezmên agir hat xwarê û ew xwarin.