Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 50:2 - Kurmanji Încîl

2 Gava ez hatim çima kes tunebû? Çaxê min gazî kir, çima kesî bersiva min neda? Ma destê min ewqas kurt e Ku ez we xilas nekim? An hêza min tunebû Ku ez we rizgar nekim? Ez bi erzşikandina xwe deryayê ziwa dikim, Ez çeman dikim berî. Masiyên wan ji bêaviyê, Ji tîbûnê dimirin û bêhn didin.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 50:2
46 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ma ji bo Xudan tiştekî nepêkan heye? Ezê sala bê, di çaxê ku hat diyarkirin de vegerim ba te û wê kurekî Sarayê hebe.”


Ew li Derya Sor hilat, derya ziwa bû, Wek ku li çolê dimeşin, Wî ew di kûrahiyan de meşandin,


Ew çeman dizivirîne çolê, Kaniyên avê dike ziwayî,


Mûsa destê xwe dirêjî ser deryayê kir. Xudan tevahiya şevê bi bayê rojhilat yê xurt av dehf da û derya kir erdê ziwa. Av bû du şeq.


Lê gelê Îsraêl di nav deryayê re, li ser erdê ziwa meşiyabû. Av li milê çepê û li milê rastê ji wan re bûbû dîwar.


Wê masî bimirin û bêhn bikeve çem. Wê Misrî nikaribin ava çêm vexwin.’”


û hemû masiyên di çêm de mirin. Bêhn kete çem û Misriyan nikaribûn ji ava çêm vexwin. Li seranserê welatê Misrê xwîn hebû.


Ji ber ku min gazî we kir Û we pişta xwe da min, Ji ber ku min destê xwe dirêj kir Û tu kes guhdarî nekir,


Wê Xudan Kendava Suweyşa Misrê Bi tevahî biçikîne. Wê destê xwe bi bayê şewatê Li ser Çemê Feratê bihejîne. Wê lê bixe û di nav heft newalan de parve bike Ku mirov bi çaroxan tê re derbas bibin.


Wê avên Nîlê ziwa bin, Wê çem biçike û biterike.


Wî destê xwe bi ser deryayê ve dirêj kir, Wî padîşahî lerizandin. Xudan li ser Kenanê emir kir, Wê kelehên wê helak bibin.


Di nava hemû îlahên van welatan de, îlahên ku welatên xwe ji destê min rizgar kirine kî ne ku Xudan Orşelîmê ji destê min rizgar bike?’”


Lê gava ez dinêrim, kes tuneye. Di nav wan de şêwirmendek tuneye Ku gava ez bipirsim bikaribe bersivê bide.


Ezê gir û çiyayan wêran bikim Û hemû şînahiyên wan hişk bikim. Ezê çeman biçikînim Û golan ziwa bikim.


Xudanê ku di deryayan re rê, Di behrên mezin re rêçik vedike,


Yê ku ji kûrahiyê re dibêje: ‘Ziwa be! Ezê çemên te ziwa bikim’


Ma yê ku deryayê, avên deryayê kûr û ziwa kir, Yê ku binê deryayê kir rê Ku kesên rizgar bûne derbas bibin, ne tu yî?


Çimkî Xudan, wekî jina berdayî û dilêş, Wekî jina di ciwaniyê de zewicî lê hat redkirin, Gazî te kir” Xwedayê te dibêje.


Va ye, destê Xudan ne kin e ne ku rizgar neke, Guhê wî ne giran e ku nebihîze.


Wî dît ku kes tuneye, Ew şaş û metel ma ku navberkarekî tunebû. Loma wî bi zendê xwe rizgarî anî, Rastiya wî jê re bû piştgirî.


Ka Yê ku ew di nav avên kur re derbas kirin? Ew wekî hespekî di deştê re çû û neterpilî.


Çimkî em hemû bûn wekî kesê qirêj, Hemû karên me yên rast wekî kincên qirêj in. Em mîna pelekî diçilmisin, Neheqiyên me, wekî bayê me hildidin û dibin.


Ezê jî we bikim qismetê şûran, Hûnê hemû ji bo serjêkirinê xwar bibin. Çimkî gava min gazî we kir, we bersiv neda, Gava min got, we guhê xwe neda. We tiştê di çavê min de xerab e kir Û ya ku bi dilê min ne xweş e hilbijart.”


Ezê cezayên wan hilbijêrim Û ya ku ew jê ditirsin bînim serê wan. Çimkî gava min gazî we kir, we bersiv neda, Gava min got, we guhê xwe neda. Wan ya di çavê min de xerab e kir Û ya ku bi dilê min ne xweş e hilbijart.”


Çima tu wekî kesekî şaşbûyî, Wekî mêrxasekî ku hêza wî têra rizgarkirinê nake? Belê tu di nav me de yî, ya Xudan! Em bi navê te tên gazîkirin, me bernede!


“‘Yehonadavê kurê Rêxav li kurên xwe venexwarina şerabê emir kir û wan emrê wî pêk anî. Heta îro jî ew şerabê venaxwin û guhdariya emrê bavkalê xwe dikin. Min gelek caran ji we re got, lê we guhdariya min nekir.


Min gelek caran xulamên xwe yên pêxember ji we re şandin û got: Bila herkes xwe ji riyên xwe yên xerab bide alî û karên xwe sererast bike. Li pey îlahan neçin û xulamiya wan nekin. Wî çaxî hûnê li welêt rûnin ku min da bav û kalên we. Lê belê we guh neda û guhdariya min nekir.


“Li kuçeyên Orşelîmê virde wêde dibezin, Lê binêrin û fêm bikin, Li meydanên bajêr bigerin. Gelo hûnê zilamekî heqiyê dike Û li rastiyê digere bibînin Ku ez bajêr bibexişînim?


Gotina Xudan ev e: “‘Niha, ji ber ku we ev kirin û tevî ku min gelek caran ji we re got, we guhdarî nekir û gava min gazî we kir, we bersiv neda,


“Tê tevahiya van gotinan ji wan re bêjî, lê wê guhdariya te nekin. Tê gazî wan bikî, lê wê bersiva te nedin.


Min guhdarî kir û bihîst, lê ew rast nabêjin. Tu kes ji xerabiya xwe poşman nabe, Tu kes nabêje: Wey min çi kir?! Herkes wekî hespê ku di şer de dide cirîdan, Vedigere ser riya xwe.


Gava hûn dengê boriyê, neyê, lîrê, qanûnê, çengê, defê û dengên her cure amûrên muzîkê bibihîzin, hûn deverû herin erdê û biperizin gelek baş e! Lê heke hûn neperizin, hûnê yekser bên avêtin nav tenûra sincirî! Wî çaxî emê bibînin, wê kîjan îlah we ji destê min rizgar bike?”


Loma ez emir dikim: Her gel, milet û zimanê ku ji Xwedayê Şadrak, Mêşak û Eved-Nego re bêrûmetiyê bike, wê perçe bibe û mala wî bibe şikêra keviran. Çimkî tu xwedayekî ku dikare wiha rizgar bike tuneye.”


Gava nêzîkî çalê bû ku Daniyêl jî tê de bû, bi dengekî bi keser gazî kir û got: “Daniyêlo! Xulamê Xwedayê Jîndar! Xwedayê te yê ku tu herdem jê re dua dikî, gelo karibû te ji şêran rizgar bike?”


Ew rizgar û azad dike, Li erdê û li ezmanan, Nîşan û karên nedîtî dike. Yê ku Daniyêl ji penca şêran rizgar kir ew e.”


Her gava pêxemberan gazî Îsraêl dikir, Îsraêl xwe ji wan dûr dixist. Qurban ji Baalan re serjê kirin, Ji pûtan re bixûr pêxistin.


Gelê min bi biryar e ku ji min dûr bikeve, Heke ew gazî min, gazî Yê Berz bikin jî, Ezê bi tu awayî wan bilind nekim.


Erzê deryayê dişikêne û wê ziwa dike, Ava hemû çeman ziwa dike. Başan û Karmel diçilmisin, Kulîlka Lubnanê jî diçilmise.


Ya Xudan, ma tu ji çeman hêrs bûyî? Xezeba te ji bo rûbaran e? Çaxê tu li hespên xwe, Li erebeyên xwe yên rizgariyê siwar bûyî, Ma xezeba te li dijî deryayan bû?


Xudan ji Mûsa re got: “Qey ji destê Xudan nayê? Tê niha bibînî ka tiştê min ji te re got pêk tê yan na.”


Îsa rabû, li bayê hilat û emir li golê kir: «Raweste, bêdeng be!» Ba sekinî, bêpêjiniyeke mezin çêbû.


Ew hat mala xwe, lê gelê wî ew qebûl nekir.


Dîwanbûn bi vî awayî ye: Ronahî hat dinyayê, lê mirovan ji ronahiyê bêtir ji tariyê hez kir, çimkî kirinên wan xerab bûn.


ava ji jor ve diherikî sekinî, ji dûr ve li bajarê Adamê, nêzîkî Saretanê li cihekî kom bû. Ava ku diherikî Gola Eravayê –Gola Xwê– bi tevahî hat birîn. Gel ji pêşberî Erîhayê çem derbas kir.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ