Îşaya 50:10 - Kurmanji Încîl

¹⁰ Kî di nav we de ji Xudan ditirse Û guhdariya dengê xulamê wî dike? Kesê ku di tariyê de diçe û ronahiya wî tuneye, Bila bi navê Xudan ewle be û xwe bispêre Xudan.

Îşaya 50:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Samûêl II, 22:29

Ya Xudan, tu yî qendîla min, Xudan ronî dike tariya min.

Dîrok I, 5:20

Gava şer dikir, alîkarî dît. Xwedê Hacerî û hemû kesên bi wan re dan destê wan. Ji ber ku bi Xwedê ewle bûn, di dema şer de ji Xwedê re hewar kir û wî bersiv da.

Eyûb 13:15

Va ye min bikuje jî, wê hêviya min jê be, Qet nebe, ezê rastiya riya xwe li hizûra wî biparêzim.

Eyûb 29:3

Dema qendîla wî li ser serê min dibiriqî Û ez di tariyê de bi ronahiya wî rêve diçûm,

Zebûr 111:10

Destpêka şehrezayiyê tirsa Xudan e, Herkesê ku emrên wî tîne cih, Fêmdariyek wî ya qenc heye. Pezindan her û her ji bo wî ye!

Zebûr 128:1

Xwezî bi wan ku ji Xudan ditirsin, Di riyên wî de dimeşin!

Zebûr 145:21

Devê min, pesnê Xudan dide! Bila her û her hemû jiyandar, Pesnê navê wî yê pîroz bidin.

Zebûr 23:4

Ez di newala mirinê ya tarî re derbas bim jî, Natirsim ji xerabiyê. Çimkî tu bi min re yî, tu yî li ba min. Çoyê te, darê te rihetiyê dide min.

Zebûr 25:12

Her kî ku bitirse ji Xudan, Ew hînî wî dike riyan.

Zebûr 25:14

Sira Xudan ji bo wan e ku ji wî ditirsin, Ew wan haydar dike ji peymana xwe.

Zebûr 28:7

Hêz û mertalê min e Xudan, Dilê min bi wî ewle, bi wî alîkarî dît. Bi şabûna dilê xwe, Spas dikim jê re bi îlahiyan.

Zebûr 42:11

Tu çima xemgîn î ey canê min, Bo çi dinale hundirê min? Hêviya xwe bi Xwedê ve girêde, Ezê dîsa jê re spas bikim; Çimkî ew e rizgarkar û Xwedayê min.

Zebûr 62:8

Ey gelê min, hergav tu bi wî ewle be, Dilê xwe birêje ber wî, Çimkî Xwedê stargeha me ye.

Waiz 12:13

Her tişt hat bihîstin, encam ev e: Ji Xwedê bitirse û emrên wî bigire, Wezîfeya hemû mirovan ev e.

Îşaya 10:20

Wê rojê bermayiyên Îsraêl û ji Mala Aqûb ên sax mane wê cardin xwe nespêrin kesê li wan dixe. Wê bi dil û can xwe bispêrin Pîrozê Îsraêl, Xudan.

Îşaya 12:2

Xwedê esse rizgariya min e, Ezê pê ewle bim û netirsim. Çimkî Xudan hêz û lavija min e, Ew ji bo min bû rizgarî.”

Îşaya 26:9

Bi şevan dilê min te dixwaze, Di hinavê min de, Canê min zû li pey te tê. Çimkî çaxê rêbazên te li dinyayê bin, Wê şêniyên erdê hînî rastiyê bin.

Îşaya 42:1

“Va ye xulamê min ê Ku ez jê re bûm destek, Kesê min hilbijart ku Canê min jê razî ye. Min ruhê xwe danî ser wî, Wê heqiyê bigihîjîne miletan.

Îşaya 50:4

Reb Xudan zimanê şagirtan da min Ku ez bizanibim bi peyva xwe Ji zilamê westa re bibim alîkar. Her sibe min hişyar dike, Ew guhê min hişyar dike Ku ez wekî şagirtan guhdarî bikim.

Îşaya 53:11

Wê ji keda ruhê xwe Ronahiyê bibîne û têr bibe. Wê xulamê min ê rast, Gelekan bi zanîna xwe rast bike Û sûcên wan hilde ser xwe.

Îşaya 59:9

Loma edalet ji me dûr e, Rastî nagihîje me. Em li hêviya ronahiyê ne, Lê va ye tarî! Em li hêviya çirûskê ne, Lê di taristanê de dimeşin.

Îşaya 8:17

Ezê li benda Xudan bimînim ku rûyê xwe ji Mala Aqûb veşartiye. Ezê hêviya xwe pê ve girê bidim.

Îşaya 9:2

Gelê ku di tariyê de diçe, Wê ronahiyeke mezin bibîne. Li ser şêniyên welatê tariya kur, Wê bibe ronahî.

Lavijên Şînê 3:2

Wî ez ajotim û ne di ronahiyê de, Lê di tariyê de meşandim.

Daniyêl 3:28

Li ser vê yekê Nebûxadnessar got: “Pesin ji Xwedayê Şadrak, Mêşak û Eved-Nego re! Wî milyaketê xwe şand û xulamên xwe yên ku pê ewle ne rizgar kir. Ew li dijî emrê min rabûn û canê xwe avêt xeterê ku ji Xwedayê xwe pê ve xulamiya îlahekî nekin û neperizin.

Nahûm 1:7

Xudan qenc e, Di roja teng de sitargeh e, Kesên xwe dispêrinê, diparêze.

Sefanya 3:12

Lê ezê di nav te de Gelekî belengaz û nefsbiçûk bihêlim Û wê xwe bispêrin navê Xudan.

Hagay 1:12

Zerûbbabîlê kurê Şealtiyêl, Yêşûyê Serkahinê kurê Yehosadaq û tevahiya gelê ji sirgûnê vegeriya guh da dengê Xwedayê xwe Xudan û gotinên Hagayê Pêxemberê ku Xwedayê wan Xudan şandibû. Gel ji Xudan tirsiya.

Melaxî 3:16

Li ser vê yekê kesên ji Xudan ditirsiyan bi hev re axivîn. Xudan bihîst û guhdarî kir. Ji bo kesên ji Xudan ditirsin û qedrê navê wî digirin, li ber wî nivîseke bîranînê hate nivîsandin.

Yûhenna 12:46

Ez bi ronahîtî hatim dinyayê, da her kesê ku baweriyê bi min bîne, di tariyê de nemîne.

Yûhenna 8:12

Îsa dîsa bi wan re peyivî û got: «Ez ronahiya dinyayê me; yê ku li pey min bê, tu caran di tariyê de rêve naçe, lê wê bibe xweyî ronahiya jiyanê.»

Efesî 5:8

Demekê hûn tarîtî bûn, lê niha hûn bi Xudan ronahî ne. Îcar wek zarokên ronahiyê rêve herin,

Îbranî 5:9

Gava ku gihîşt bêkêmahîtiyê, ji hemûyên ku bi ya wî dikin re bû sedema xilasiya herheyî.

Petrûs I 5:7

Hemû xemên xwe bavêjin ser wî, çimkî ew xema we dixwe.

Samûêl I, 30:6

Dawid di nava tengasiyeke mezin de bû. Ji ber ku, herkes li ber kur û keçên xwe diket û digot: “Em Dawid bidin ber keviran.” Lê Dawid, bi hêzgirtina ji Xwedayê xwe Xudan,