Îşaya 5:25 - Kurmanji Încîl

²⁵ Loma hêrsa Xudan li dijî gelê wî rabû. Wî destê xwe dirêj kir û li wan xist. Çiya lerizin û cendek wekî zibil, Di nav kuçeyan de man. Lê dîsa jî hêrsa Xudan daneket, Destê wî li dijî wan dirêjkirî ma.

Îşaya 5:25 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Padîşah I, 14:11

Kesên ji Mala Yarovam ên li bajaran bimirin wê kûçik, kesên li çolan bimirin jî wê teyrên ezmanan bixwin.’ Çimkî Xudan wiha gotiye.

Padîşah I, 16:4

Ji malbata Baeşa kesên li bajêr bimirin wê kûçik bixwin, kesên li çolê bimirin wê teyrên ezmanan bixwin.”

Padîşah I, 21:24

Herçî kesên ji malbata Ahav in, gava li bajêr bimirin, wê kûçik wan bixwin. Heke li çolê bimirin wê teyrên ezmanan wan bixwin.”

Padîşah II, 13:3

Xudan li dijî Îsraêlê hêrs bû û gelek caran ew dan destê Hazaêlê Padîşahê Aramê û Ben-Hadadê kurê Hazaêl.

Padîşah II, 9:37

Wê cendekê Îzabelê li nav erdên Yîzreyêlê, li ser rûyê erdê bibe zibil ku kesek nebêje: Ev Îzabel e.’”

Eyûb 9:13

Xwedê hêrsa xwe venagerîne, Alîkarên Rahav xwe li ber wî ditewînin.

Zebûr 106:40

Hêrsa Xudan li hember gelê wî rabû, Û ji mîrasa xwe nefret kir.

Zebûr 114:7

Ey erd, li pêş serwerê xwe, Li pêş Xwedayê Aqûb bilerize.

Zebûr 18:7

Hingê dinya lerizî, hejiya, Bingeha çiyan ji binî ve leqiya. Çimkî Xudan hêrs bûbû.

Zebûr 68:8

Erd hejiya, Asîman li pêş Xwedê dilop kir, Li pêş Xwedê, li pêş Xwedayê Îsraêlê, Sîna jî lerizî.

Zebûr 77:18

Di babelîskê de gurmîna te hat bihîstin, Brûskê dinyayê ronahî kir, Erd lerizî û hejiya.

Zebûr 78:38

Belê Xwedê dilovan bû, Li fesadiya wan diborî, ew nedişandin helaqê; Gellek caran wî digirt hêrsa xwe, Wî nîşan nedida tevahiya xezeba xwe.

Zebûr 83:10

Ew li Endorê helaq bûn, Ji bo axê bûn hok.

Derketin 7:19

Xudan ji Mûsa re got: “Ji Harûn re bêje: ‘Gopalê xwe hilde û destê xwe dirêjî ser avên Misrê –çem û qamirgehên wî, cihok û hemû çalên wan ên avê– bike ku bibin xwîn. Wê li seranserê welatê Misrê, hemû avên di firaxên dar û keviran de bibin xwîn.’”

Îşaya 10:4

Yan hûnê di nav êsîran de çok bidin, Yan jî hûnê di bin kuştiyan de bimînin. Lê dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Wê destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.

Îşaya 10:6

Ezê wê bişînim ser miletê xwedênenas, Ezê ferman bidim wê ku here ser miletê lê hêrs bûme Ku bişelînin û talan bikin Û wan wek heriya kuçeyê biperçiqîne.

Îşaya 14:19

Lê tu wek çiqlekî kirêt, Ji gora xwe hatî avêtin. Kuştî ser te dinixêmin Ku bi şûr birîndar bûne Û heta kevirên binê çala mirinê ketine. Tu bûyî wekî cendekê Di bin lingan de tê perçiqandin.

Îşaya 23:11

Wî destê xwe bi ser deryayê ve dirêj kir, Wî padîşahî lerizandin. Xudan li ser Kenanê emir kir, Wê kelehên wê helak bibin.

Îşaya 25:11

Çawa soberîvan destên xwe dirêj dike, Wê ew jî destê xwe li wir dirêj bike, Lê wê Xudan pozbilindiya wî, Bi hunera destê wî re nizim bike.

Îşaya 29:2

Lê ezê Ariyêlê bixim tengasiyê. Wê bibe şîn û girîn. Wê Orşelîm ji bo min bibe wekî ariyêlekê.

Îşaya 42:25

Loma wî hêrsa xezeba xwe Û dijwariya şer bi ser wî de rijand. Derdora wî bû agir, Lê ew pê nehesiya. Agir ew şewitand Lê wî xema vê yekê nekir.

Îşaya 51:20

Kurên te ji hiş çûne. Ew wekî xezalên dafikan, Li ser serê her kuçeyan ketine. Bi xezeba Xudan, Bi erzşikandina Xwedayê te têr bûne.

Îşaya 64:3

Gava te karên tirsehêz kirin ku em ne li bendê bûn, Gava tu berjêr bûyî, çiya li ber hizûra te lerizîn.

Îşaya 66:15

Çimkî va ye wê Xudan bi êgir were Û wê erebeyên wî yên şer wekî babelîskê bin Ku hêrsa xwe bi xezebê Û erzşikandina xwe bi pêta êgir bergîdan bide.

Îşaya 66:24

Wê derkevin derve û li cendekên mirovên ku li dijî min serî hildan, binêrin. Çimkî kurmê laşê wan namire û agirê wan natefe. Wê di çavê hemû beşer de kirêt bin.

Îşaya 9:11

Wê Xudan li dijî wan, Neyarên Resîn rake, Wê dijminên wî bi ser wî de sor bike.

Îşaya 9:16

Çimkî rêberên vî gelî ji rê derdixin Û kesên li pey wan diçin, tên daqurtandin.

Îşaya 9:17

Loma wê Reb bi xortan şa nebe Û li ber sêwî û jinebiyan nekeve. Çimkî hemû xwedênenas û xerabkar in, Her dev ehmeqiyê dike. Dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.

Îşaya 9:20

Wê ji vir ve xwarinê hilde, Lê birçî bimîne. Wê ji wir ve bixwe, Lê têr nebe. Wê goştê zarokên xwe jî bixwe.

Îşaya 9:21

Wê Minaşşe Efrayîm, Efrayîm jî Minaşşe bixwe. Wê herdu bavêjin ser Cihûdayê. Lê dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Wê destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.

Yêremya 15:3

Gotina Xudan ev e: “Ezê çar cure bela bînim serê wan; ji bo kuştinê şûr, ji bo kişkişandinê se, ji bo xwarin û xerakirinê teyrên ezmanan û heywanên çolê.

Yêremya 16:4

“Wê bi nexweşiyên mirinê bimirin û wê tu kes şîna wan neke. Wê neyên veşartin û li ser axê bibin zibil. Wê bi şûr û xelayê biqedin. Wê cendekên wan ji teyrên ezmanan û heywanên çolê re bibin xurek.”

Yêremya 17:4

Tê mîrasa ku min daye te bi destê xwe winda bikî, Ezê li welatê tu pê nizanî te ji dijminên te re bikim kole. “Çimkî we hêrsa min pêxist ku her û her dişewite.”

Yêremya 4:24

Min li çiyayan nihêrî, dilerizîn, Hemû gir dihejiyan.

Yêremya 4:8

Loma çûx li xwe bikin, Şînê bikin û bikin zarîn. Çimkî hêrsa Xudan a dijwar ji ser me ranebû.

Yêremya 6:12

Wê malên wan, zeviyên wan û jinên wan Ji hinekên din re bimînin. Çimkî ezê destê xwe, Li dijî şêniyên welêt dirêj bikim.” Ev e gotina Xudan.

Yêremya 8:2

Wê li ber roj, heyv û tevahiya nexşên ezmanan bên raxistin ku wan ji wan hez kir, xulamî kir, da pey wan, lê geriyan û deverû çûn erdê. Wê neyên civandin û neyên veşartin. Wê li ser axê wekî ziblê bimînin.

Yêremya 9:22

Gotina Xudan ev e: “Wê cendekên mirovan Wekî ziblê bikevin ser axê Û melûya li pey dasvanan bikevin, Wê tu kes wan nede hev.”

Lavijên Şînê 5:22

Yan na, ma te em bi tevahî red kirin? Gelo tu gelekî zêde li me hêrs bûyî?

Daniyêl 9:16

Ya Reb, ez ji bo hemû karên te yên dadperwer ji te lava dikim. Xezeba xwe ji ser bajarê xwe Orşelîmê, ji ser Çiyayê xwe yê pîroz rakî. Çimkî ji ber gunehên me û neheqiyên bav û kalên me, Orşelîm û gelê te, li pêş hemûyên ku li der û dora me ne şermezar bûn.

Hoşêya 14:4

“Ezê çivanokiya wan rast bikim, Ezê wan ji dil hez bikim, Çimkî hêrsa min ji ser wan rabû.

Amos 8:8

Ma wê ji ber vê yekê dinya nelerize Û her kesê tê de rûdine şînê neke?! Wê tevahiya erdê wekî Çemê Nîlê bilind bibe, Biheje û wekî çemê Misrê dîsa dakeve.”

Mîxa 1:4

Wê çiya li bin wî bihelin. Wê deşt wekî şimaya ber êgir, Wekî lehiyên ku berjêr diherikin, biqelişin.

Nahûm 1:5

Li ber wî çiya dihejin û gir dihelin, Li pêşberî wî, ji cihê xwe rûyê erdê dilebitin, Dinya û hemû şêniyên wê jî.

Habaqûq 3:10

Bi dîtina te çiya hejiyan, Lehî rabûn û her tişt dan ber xwe. Kûrahiya deryayê kir xuşîn, Pêl bilind bûn.

Sefanya 1:17

“Ezê tengasiyê bînim ser mirovan Û wê wek koran bimeşin. Çimkî li dijî Xudan guneh kirin. Wê xwîna wan wek tozê, Goştê wan wek ziblê bê rijandin.”

Dubarekirina Şerîetê 31:17

Wê rojê wê hêrsa min li dijî wan rabe. Ezê wan berdim û rûyê xwe ji wan veşêrim. Wê bên daqurtandin. Wê gelek xerabî û tengasî bên serê wan û wê rojê wê bêjin: ‘Ji ber ku Xwedayê me ne bi me re ye, ev xerabî têne serê me.’

Dubarekirina Şerîetê 31:18

Ji ber hemû xerabiya ku berê xwe daye îlahan, ezê wê rojê esse rûyê xwe ji wan veşêrim.

Selanîkî I, 2:16

Ew ji me re dibin asteng, da ku em ji miletan re Mizgîniyê nedin, ku ew xilas bibin. Bi vî awayî ew hergav kasa gunehên xwe tije dikin û êdî heta dawiyê ew di bin xezebê de ne.

Peyxam 20:11

Hingê min textekî mezin ê spî û yê li ser wî rûniştibû dît. Erd û ezmên ji ber wî bazdan û cihek ji bo wan peyda nebû.