Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Îşaya 5:17 - Kurmanji Încîl

17 Wê berx li mêrgên xwe biçêrin, Wê xerîb li derên wêran ên qelewan bixwin.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Îşaya 5:17
24 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ji ber gunehên me, berdariya welêt ji padîşahên te danî ser serê me re çû. Me û heywanên me li gorî dilê xwe bi kar tînin. Em di nav tengasiyeke mezin de ne.


Dilê wan bez girt, Belê ez ji şerîeta te zewqê digirim.


Dilê wan dohn girtiye, Bi devê xwe bi quretî dibêjin.


Yên ku para wan a jînê ji vê dinê ye, Bila zikê wan bi cezayê ku tê bidî tije bimîne, Bila zarokên wan jî bixwin û têr bibin, Yê mayî ji nevîyên wan re bimîne.


Ji qelewî çavê wan dike bifetiqe, Xerabî ji hundirê wan difûre.


Welatê we wêran bûye, Bajarên we şewitî ne. Li ber çavê we, Xerîb axa we dixwin. Çawa ku xerîban serobino kiribin, Welat wisa wêran bûbû.


Loma wê Reb Xudanê Karîndar, Zilamên Aşûrê yên xurt, Bi êşa jarbûnê ceza bike. Rûmeta wî bibe pêt û agir û bişewite.


Wê bajarên Eroêrê vikîvala bibin. Wê bibin cihên keriyan Ku li wir mexel bin Û kesek wan sil neke.


Çimkî wê qesir bê berdan, Wê bajarê qelebalix bê terikandin. Wê serê gir û birca çavdêr, Her û her bibe şikeft, Şahiya kerên çolê Û çêreya keriyan.


Wê keriyê xwe wekî şivanekî biçêrîne, Bi zendê xwe berxan bide hev. Di hembêza xwe de hilgire Û miyên bi berx hêdî hêdî bajo.


Ji bo gelê min ê li min digere, Wê Şaron ji bo pezê wan bibe mêrg, Deşta Exorê ji bo dewarên wan bibe mexel.


Girên ku berê dihatin tevrikirin û çandin, wê ji tirsa devî û diriyan kes neçê. Wê bibin dera ku dewar lê digerin û di bin lingên pêz de diperçiqin.”


Qelew bûn û bez girê dan, Di karên xerab de sînor derbas kirin. Ew li doza sêwiyan nanêrin Ku karê wan bimeşe. Ew heqê hejaran naparêzin.”


Mîrasa me bû para xerîban, Xaniyên me ji biyaniyan re man.


Ji ber ku Îsraêl wek çêlekeke serhişk, serhişkî kir, Ma êdî wê Xudan wan wekî berxikan Li mêrgên berfirehiyê biçêrîne?


Ji ber ku ew bayê diçînin, Wê bagerê hilînin. Genimê bêsimbil nabe arvan; Bibe jî wê xerîb daqurtînin.


“Ya ziriyeta Aqûb! Helbet ezê we bidim hev, Ezê esse saxmayiyên gelê Îsraêl berhev bikim. Ezê we wekî pezê di hevşî de, Wekî keriyê di mêrgê de bînim ba hev. Wê welatê we bi mirovan tije bibe.”


Keriyên her cure heywanên miletan, Wê di nav wê de razên. Wê bûm û jîjo jî Şeva xwe li ser stûnên wî derbas bikin. Wê li pencereyan dengê wan bilind bibe Û xerabe bi ser şemîkan ve bên xwarê. Çimkî wê nexşên dîwarên ji dara sedrê bên standin.


Wê keviya deryayê bibin mêrg, Şikeftên şivanan û hevşiyên keriyan.


Ewê bikevin ber devê şûr, bi hêsîrtî wê bên birin nav hemû miletan û heta zemanê miletan temam bibe, Orşelîm wê di bin lingên wan de biperçiqe.


Wê miletekî ji bo te nenas berê axa te û hemû keda te bixwe. Wê herdem zor li te bê kirin û tê bêyî şikandin.


“Yeşûrûn xurt bû û zîtik avêt. Ew xurt û qelew bû, Wî bez girê da. Wî dev ji Xwedayê ku ew çêkiriye berda, Wî tinazên xwe bi Zinarê xwe kir.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ