Îşaya 5:14 - Kurmanji Încîl

¹⁴ Loma diyarê miriyan gewriya xwe fireh kir, Devê xwe bêpîvan vekir. Gava giregir û kesên ji rêzê yên Orşelîmê Bi heytehol û xirecireke mezin şa dibin, wê bikevin wir.

Îşaya 5:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 49:14

Ewê wek keriyê miyan, bên ajotin diyarê miriyan, Wê mirin bibe şivanê wan. Bi avêtina rojê re, wê rastî li ser wan bibe serwer, Wê birize cesedê wan, Êdî diyarê miriyan bibe mala wan.

Zebûr 55:15

Bila mirin ji nişka ve bê ser wan, Bi saxî herin diyarê miriyan; Çimkî xerabî di mala wan, di dilê wan de ye.

Methelokên 1:12

Wekî diyarê miriyan em wan bi saxî, Wekî kesên dikevin çala mirinê, Em wan bi tevahî daqurtînin.

Methelokên 27:20

Çawa ku warê helakê û diyarê miriyan têr nabin, Wisa jî çavên mirovan tu caran têr nabin.

Methelokên 30:16

Diyarê miriyan, zikê jina kordunde, Axa ku bi avê têr nabe û agirê nabêje: “Bes e.”

Îşaya 14:11

Quretiya te tevî dengê tembûrên te, Avêtin diyarê miriyan. Kurmik li binê te bûne nivîn, Kurm li ser te bûne lihêf.

Îşaya 14:9

Ji bo pêşwaziya te bike, Diyarê miriyan ji bêsebriyê diheje. Hatina te hemû mezinên mirî yên berê Kelecanî dike. Hatina te hemû padîşahên miletan Ji ser textên wan radike.

Îşaya 21:4

Hiş û aqil li serê min nema, Tirs û sawê ez bizdandim. Tariya êvarê ya ku min bêrî dikir, Ew ji bo min bû lerz.

Îşaya 24:8

Şahiya defê sekinî, Dawî li qelebalixa dilgeşan hat. Şahiya çengê sekinî.

Îşaya 30:33

Çimkî Tofet ji zû ve hat amadekirin, Erê, ji bo padîşah hat amadekirin! Wî ew kûr û fireh kir. Loda wî agir û gelek êzing e. Hilma Xudan wek lehiya kukurdê wê pê dixe.

Daniyêl 5:30

Bêlşassarê Padîşahê Babîlê wê şevê hat kuştin.

Nahûm 1:10

Wekî stiriyan li hev pêçayî, Wekî vexwariyan serxweş bûn, Wekî pûş, ew bi tevahî daqurtandin.

Habaqûq 2:5

Serwet xapînok e, Zilamê qure tu caran rihet nabe. Hergav wekî diyarê miriyan çavbirçî ye, Wek mirinê qet têr nabe. Hemû miletan bi dest dixe, Hemû gelan bindest dike.

Metta 7:13

«Di deriyê teng re derbas bibin. Çimkî deriyê ku dibe helakê fireh e, riya ku diçe wê rihet e û yên ku pê ve diçin gelek in.

Lûqa 17:27

Heta roja ku Nûh ket gemiyê mirovan dixwar, vedixwarin, jin dianîn û mêr dikirin. Hingê tofan rabû û hemû helak kirin.

Lûqa 21:34

«Hay ji xwe hebin ku bi xwarina zehfî, serxweşî û bi xemên vê jiyanê dilê we giran nebe û ew roj ji nişkê ve wek dafikekê bi ser we de neyê.