“‘Heke kesek soz bide ku zeviyeke ji milkê wî ji Xudan re kifş bike, wê berdêla wê li gorî tovê ku ew direşînin be. Wê ji bo homerek cehê tov re, pêncî şekel bê hesibandin.
We gelek tov reşand, lê we kêm da hev. Xwarina we heye, lê têrxwarina we tuneye! Hûn dinoşin, lê nacoşin. Hûn li xwe dikin, lê germ nabin. Hûn heqdestê xwe distînin, lê dixin kîsikê qul.”
Di wan deman de, gava zilamek digihîşt ber loda bîst elbî, rastî deh elban dihat. Gava dihat mehserê ku pêncî cer şerabê derxe, didît ku bîst cer şerab heye.