Îşaya 49:2 - Kurmanji Încîl

² Wî devê min kir wekî şûrê tûj, Di siya destê xwe de ez veşartim. Wî ez kirim tîrekî biriqandî, Wî di tîrdanka xwe de ez veşartim.

Îşaya 49:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Zebûr 91:1

Yê ku, li stara Yê Herî Berz rûdinê, Wê di bin siya Karîndar de aram be.

Derketin 33:22

Gava rûmeta min derbas be, ezê te bixim qelîştoka zinêr û heta ez derbas bim, ezê te bi destê xwe binixêmim.

Îşaya 11:4

Wê bi edaletê belengazan dadbar bike, Ji bo bindestên welêt bi wekhevî biryarê bide. Wê bi gopalê devê xwe li dinyayê bixe, Bi hilma lêvên xwe xeraban bikuje.

Îşaya 42:1

“Va ye xulamê min ê Ku ez jê re bûm destek, Kesê min hilbijart ku Canê min jê razî ye. Min ruhê xwe danî ser wî, Wê heqiyê bigihîjîne miletan.

Îşaya 50:10

Kî di nav we de ji Xudan ditirse Û guhdariya dengê xulamê wî dike? Kesê ku di tariyê de diçe û ronahiya wî tuneye, Bila bi navê Xudan ewle be û xwe bispêre Xudan.

Îşaya 50:4

Reb Xudan zimanê şagirtan da min Ku ez bizanibim bi peyva xwe Ji zilamê westa re bibim alîkar. Her sibe min hişyar dike, Ew guhê min hişyar dike Ku ez wekî şagirtan guhdarî bikim.

Îşaya 51:16

“Min peyvên xwe kirin devê te Û tu di bin siya destê xwe de nixamtî. Min ezman bicih kirin, Min bingeha dinyayê danî Û ez ji Siyonê re jî dibêjim: ‘Tu gelê min î.’”

Yêremya 1:18

Min jî îro tu li dijî tevahiya welêt, li dijî padîşahên Cihûdayê, li dijî serek û kahinên wan, li dijî gelê welêt kirî bajarekî bisûr, stûneke hesinî û dîwarekî tûncîn.

Hoşêya 6:5

Loma min bi riya pêxemberan ew perçe kirin, Min ew bi gotinên devê xwe kuştin. Hikmên min mîna ronahiyê derket.

Habaqûq 3:11

Ji ber biriqîna tîrên te yên hildifirin, Ji ber şewqa rima te ya dibiriqe, Roj û heyv li cihên xwe sekinîn.

Lûqa 23:46

û Îsa bi dengekî bilind kir qîrîn û got: «Ya Bavê min, ‹ez ruhê xwe didim destên te!› » Piştî ku wî ev gotina xwe got, wî ruhê xwe da.

Efesî 6:17

Û rahêjin kumzirxê xilasiyê û şûrê Ruh ê ku peyva Xwedê ye.

Îbranî 4:12

Peyva Xwedê jîndar û bi bandûr e. Ji her şûrê dudev hê tûjtir e. Û heta can û ruh, hem jî movik û mejî ji hev veqetîne, lê diçe; dîwana niyet û ramanên dil dike.

Peyxam 1:16

Û di destê wî yê rastê de heft stêr hebûn û ji devê wî şûrekî dudevî yê tûj derdiket. Rûyê wî wek wê roja ku bi hemû hêza xwe şewq dide bû.

Peyxam 19:15

Şûrekî tûj ji devê wî derdikeve, da ku li miletan bixe û ew bi xwe wê bi gopalê hesin serweriyê li wan bike. Ew bi xwe wê mahsera şeraba xezeba Xwedayê karîndarê her tiştî ya dijwar biguvêşe.

Peyxam 2:12

«Ji milyaketê civîna bawermendên Pergamayê re binivîse: ‹Yê ku şûrê wî yê dudeviyê tûj heye, van tiştan dibêje:

Peyxam 2:16

Îcar tobe bike, an na ezê zûka bêm te û ezê li hember wan bi şûrê devê xwe şer bikim.