ezê te gelekî pîroz û bereket bikim. Ezê ziriyeta te bi qasî stêrên ezmanan, sêlaka ber deryayê zêde bikim. Wê ziriyeta te bajarên dijminên xwe ji xwe re bikin milk.
wê gavê ezê gelê Îsraêl ji welêt bavêjim ku min daye wan. Herwiha ezê vê Mala ku min ji bo navê xwe pîroz kiriye, ji hizûra xwe bavêjim. Wê gelê Îsraêl di nav tevahiya gelan de bibe mijar û meseloka tinazkirinê.
Gotina Xudanê Karîndar ev e: “Ezê bi ser wan ve herim. Ezê ji Babîlê, navê wan, kesên saxmayî, hemû binemal û ziriyetan ji holê rakim.” Ev e gotina Xudan.
“‘Çimkî ezê avê bi ser axa tîbûyî de, Rûbaran bi ser erdê ziwa ve birijînim. Ezê ruhê xwe bi ser ziriyeta te re Û bereketa xwe bi ser şaxên te re birijînim.
Ezê wan li mala xwe, Di nav dîwarên xwe de, Nav û cihekî bîranînê bidim wan Ku ji ya kur û keçan çêtir in. Ezê navekî herheyî bidim wan ku nayê avêtin.
Çawa ku nexşên ezmanan nayên hejmartin û sêlaka deryayê nayê pîvan, ezê ziriyeta Dawidê xulamê xwe û Lêwiyiyên ku ji min re xizmetê dikin wisa zêde bikim.’”
“Lê dîsa jî hejmara Îsraêliyan wê wekî sêlaka deryayê be. Wê neyê hejmartin û pîvan. Li cihê ji wan re dihate gotin: ‘Hûn ne gelê min in’ wê ji wan re bê gotin: ‘Hûn zarokên Xwedayê Jîndar in.’
“Ezê destê xwe li dijî gelê Cihûda, Li dijî tevahiya şêniyên Orşelîmê dirêj bikim. Ezê ji vê derê, Bermayiyên ji Baal, Navê pûtperest û kahinên pûtperest,
Gava Kenanî û hemû şêniyên welêt vê yekê bibihîzin, wê dor li me bipêçin û navê me ji rûyê erdê rakin. Gelo tê ji bo parastina navê xwe yê mezin çi bikî?”
Ez jina Mahlon a jinebî, Rûta Moavî ji xwe re tînim ku navê Mahlonê mirî bi mîrasa wî re bajo, li nav birayan û bajarokê wî bimîne. Hûn îro ji vê re bûn şahid.”